الدرس الرابع: بيانُ فَضْلِ التَّوحيدِ

[عبد الله الداخل]

الدرس الرابع: بيانُ فَضْلِ التَّوحيدِ


التوحيدُ هو: إخلاصُ الدينِ للَّهِ جل وعلا، وهو شَرطٌ لدخولِ العبدِ في الإسلامِ.
وهو معنَى شَهادةِ أن لا إلهَ إلا اللهُ، ومَن لم يُوحِّدِ اللهَ فليسَ بمُسلمٍ، وإن ادَّعَى الإسلامَ ونطَقَ بشَهادةِ التَّوْحيدِ بلِسانِه؛ فلا تَصِحُّ الشَّهادةُ منه حتى يَعْمَلَ بمُوجَبِها، وذلك بأن يُخْلِصَ الدِّينَ للهِ عز وجل، ويَجْتَنِبَ عبادةَ ما يُعْبَدُ من دونِ اللهِ، ويَتَبَرَّأَ من الشِّركِ وأهلِه.
قال اللهُ تعالى: ﴿لَا إِكْرَاهَ فِي الدِّينِ قَدْ تَبَيَّنَ الرُّشْدُ مِنَ الْغَيِّ فَمَنْ يَكْفُرْ بِالطَّاغُوتِ وَيُؤْمِنْ بِاللَّهِ فَقَدِ اسْتَمْسَكَ بِالْعُرْوَةِ الْوُثْقَى لَا انْفِصَامَ لَهَا وَاللَّهُ سَمِيعٌ عَلِيمٌ﴾ [البقرة: 256].
وقال تعالى: ﴿وَالَّذِينَ اجْتَنَبُوا الطَّاغُوتَ أَنْ يَعْبُدُوهَا وَأَنَابُوا إِلَى اللَّهِ لَهُمُ الْبُشْرَى فَبَشِّرْ عِبَادِ﴾ [الزمر: 17].
وقال تعالى: ﴿وَلَقَدْ بَعَثْنَا فِي كُلِّ أُمَّةٍ رَسُولًا أَنِ اعْبُدُوا اللَّهَ وَاجْتَنِبُوا الطَّاغُوتَ﴾ [النحل: 36].
1: فأعظمُ فضائلِ التوحيدِ أنه أصلُ دينِ الإسلامِ، فلا يَصِحُّ دُخولُ العبدِ في الإسلامِ إلا بالتوحيدِ.
وثوابُ المُوحِّدِ أعظمُ الثوابِ: وهو رِضْوانُ اللهِ عز وجل، والنَّجاةُ من النارِ، ودخولُ الجَنَّةِ، ورُؤيةُ اللهِ تبارك وتعالى.
عن مُعاذِ بن جَبَلٍ رضِي الله عنه أن رسولَ اللهِ صلى الله عليه وسلم قال: ((ما مِنْ أَحَدٍ يَشْهَدُ أَنْ لا إِلهَ إِلا اللهُ، وَأَنَّ مُحَمَّدًا رَسُولُ اللهِ صِدْقًا مِنْ قَلْبِهِ إِلاَّ حَرَّمَهُ اللهُ عَلى النَّارِ)). رواه البخاري.
وعن عُبادةَ بن الصامتِ رضِي الله عنه، قَالَ: قَالَ رَسُولُ اللهِ صلى الله عليه وسلم: ((مَنْ شَهِدَ أن لا إلهَ إلا اللهُ وَحْدَهُ لا شَرِيكَ لَهُ، وَأنَّ مُحَمَّدًا عَبْدُهُ ورَسُولُهُ، وَأنَّ عِيسى عَبْدُ اللهِ وَرَسُولُهُ وَكَلِمَتُهُ ألْقَاهَا إِلَى مَرْيَمَ ورُوحٌ مِنْهُ، وَأنَّ الجَنَّةَ حَقٌّ، وَالنارَ حَقٌّ، أدْخَلَهُ الله الجَنَّةَ عَلَى مَا كَانَ مِنَ العَمَلِ)) متفق عليه.
فالمؤمنُ المُوحِّد قد وَعَده اللهُ بدُخولِ الجنَّةِ، وإنِ ارتكَبَ من المعاصي ما ارتكَبَ، فإنه قد يَغْفِرُ اللهُ له ذنوبَه ويَعْفو عنه، وقد يُعذِّبُه على ما فعَلَ من المعاصي في الدنيا أو في قَبْره أو في عَرَصات يومِ القيامةِ أو في النارِ ثم يكونُ مآلُه إلى الجنةِ بإذن الله تعالى.
وأما المشركُ فإنَّ عُقوبتَه أعظمُ العقوباتِ: وهي غَضَبُ اللهِ عز وجل ومَقْتُه والخُلودُ الأبَدِيُّ في نارِ جَهنَّم، والحِرْمانُ من دُخولِ الجنَّةِ، والحِرْمانُ من رؤيةِ اللهِ عز وجل.
قال اللهُ تعالى: ﴿إِنَّهُ مَنْ يُشْرِكْ بِاللَّهِ فَقَدْ حَرَّمَ اللَّهُ عَلَيْهِ الْجَنَّةَ وَمَأْوَاهُ النَّارُ وَمَا لِلظَّالِمِينَ مِنْ أَنْصَارٍ﴾ [المائدة: 72].
وقال: ﴿كَلَّا إِنَّهُمْ عَنْ رَبِّهِمْ يَوْمَئِذٍ لَمَحْجُوبُونَ * ثُمَّ إِنَّهُمْ لَصَالُو الْجَحِيمِ﴾ [المطففين: 15–16].
واللهُ تعالى لا يَغْفِرُ الشِّرْكَ، ولا يَعْفُو عن المشركين، بل أَوْجَب عليهم العَذَابَ الأليمَ المُقِيم إذا ماتوا على الشِّرْكِ ولم يتوبوا منه، كما قال اللهُ تعالى: ﴿إِنَّ اللَّهَ لَا يَغْفِرُ أَنْ يُشْرَكَ بِهِ وَيَغْفِرُ مَا دُونَ ذَلِكَ لِمَنْ يَشَاءُ وَمَنْ يُشْرِكْ بِاللَّهِ فَقَدْ ضَلَّ ضَلَالًا بَعِيدًا﴾ [النساء: 116]
وعن عبدِ اللهِ بنِ مَسعودٍ رضِي الله عنه قال: ( قال رسول الله صلى الله عليه وسلم: ((مَن مات وهو يَدْعو من دونِ الله نِدًّا دخَلَ النارَ)) وقلت أنا: مَن مات وهو لا يَدْعو للهِ نِدًّا دخَلَ الجَنَّةَ ). رواه البخاري.
والشِّرْكُ معناه أن تَعْبُدَ معَ اللهِ أحَدًا غيرَه؛ فتَجْعَلَه شَرِيكًا للهِ في العبادةِ، ومَن أَشْرَكَ مع اللهِ أحَدًا حَبِطَ عَمَلُه وكان من الخاسرين، قال اللهُ تعالى: ﴿وَلَقَدْ أُوحِيَ إِلَيْكَ وَإِلَى الَّذِينَ مِنْ قَبْلِكَ لَئِنْ أَشْرَكْتَ لَيَحْبَطَنَّ عَمَلُكَ وَلَتَكُونَنَّ مِنَ الْخَاسِرِينَ * بَلِ اللَّهَ فَاعْبُدْ وَكُنْ مِنَ الشَّاكِرِينَ﴾ [الزمر: 65– 66].
فمِن أعظمِ فضائلِ التوحيدِ: النجاةُ من العقابِ الذي أعَدَّه اللهُ للمشركين.

2: ومن فَضائلِ التوحيدِ: أنه شَرْطٌ لقَبولِ الأعمالِ، فكلُّ أعمالِ المشرك غَيْرُ مَقْبولةٍ، وكلُّ دِينٍ غيرِ دينِ الإسلامِ غيرُ مَقْبولٍ، قال اللهُ تعالى: ﴿وَمَنْ يَبْتَغِ غَيْرَ الْإِسْلَامِ دِينًا فَلَنْ يُقْبَلَ مِنْهُ﴾ [آل عمران: 85].
وقال: ﴿وَلَوْ أَشْرَكُوا لَحَبِطَ عَنْهُمْ مَا كَانُوا يَعْمَلُونَ﴾ [الأنعام: 88].
وقال في الكُفَّار: ﴿وَقَدِمْنَا إِلَى مَا عَمِلُوا مِنْ عَمَلٍ فَجَعَلْنَاهُ هَبَاءً مَنْثُورًا﴾ [الفرقان: 23].
فعَمَلُ المُشرِكِ حابِطٌ مردودٌ غيرُ مَقْبولٍ؛ لأن اللهَ تعالى لا يَقْبَلُ من مُشركٍ عَمَلاً.
وعَمَلُ المُؤْمِنِ المُوَحِّد مَقْبولٌ وإن كانَ قليلاً، بل يُضاعِفُه اللهُ له أضعافًا كثيرةً.

3: ومِن فَضائلِ التوحيدِ ما يَجِدُه المُؤْمِنُ المُوحِّدُ من سَكينةِ النفسِ وطُمَأنينةِ القلب، ذلك أنَّ المُوحِّد يَدْعو ربًّا واحدًا سميعًا بصيرًا عليمًا قديرًا رَءُوفًا رَحِيمًا، بيدِه المُلْك كلُّه، وبيدِه النَّفعُ والضُّرُّ، لا إلهَ إلا هو، فيَعْبُدُه ويَتَوَكَّلُ عليه، ويَرْجُو رحمتَه ويَخْشَى عَذَابَه، ويَتَّبِعُ رِضْوانَه ويَتقَلَّبُ في فَضْلِه ورحمتِه، فهو مُطْمَئِنُّ القَلْبِ بذِكْرِ اللهِ، غَنِيٌّ باللهِ، عزيزٌ باللهِ، مُتوكِّلٌ على اللهِ، لا يَخافُ ولا يَحْزَنُ، ولا يَضِلُّ ولا يَشْقَى.
وأما المُشْرِكُ فيَدْعُو من دونِ اللهِ ما لا يَضُرُّه ولا يَنْفَعُه، حائرٌ قلبُه بين أربابِه الذين يَدْعُوهم من دونِ اللهِ، وهم عن دُعائِه غَافِلُونَ.
قال الله تعالى: ﴿أَأَرْبَابٌ مُتَفَرِّقُونَ خَيْرٌ أَمِ اللَّهُ الْوَاحِدُ الْقَهَّارُ﴾ [يوسف: 39].
وقال تعالى: ﴿ضَرَبَ اللَّهُ مَثَلًا رَجُلًا فِيهِ شُرَكَاءُ مُتَشَاكِسُونَ وَرَجُلًا سَلَمًا لِرَجُلٍ هَلْ يَسْتَوِيَانِ مَثَلًا الْحَمْدُ لِلَّهِ بَلْ أَكْثَرُهُمْ لَا يَعْلَمُونَ﴾ [الزمر: 29].
وقال تعالى: ﴿وَمَنْ أَضَلُّ مِمَّنْ يَدْعُو مِنْ دُونِ اللَّهِ مَنْ لَا يَسْتَجِيبُ لَهُ إِلَى يَوْمِ الْقِيَامَةِ وَهُمْ عَنْ دُعَائِهِمْ غَافِلُونَ * وَإِذَا حُشِرَ النَّاسُ كَانُوا لَهُمْ أَعْدَاءً وَكَانُوا بِعِبَادَتِهِمْ كَافِرِينَ﴾ [الأحقاف: 5–6].
وقال الله تعالى: ﴿الَّذِينَ آمَنُوا وَلَمْ يَلْبِسُوا إِيمَانَهُمْ بِظُلْمٍ أُولَئِكَ لَهُمُ الْأَمْنُ وَهُمْ مُهْتَدُونَ﴾ [الأنعام: 82].
وفسَّرَ النبيُّ صلى الله عليه وسلم الظُّلْمَ في هذه الآيةِ بالشِّرْكِ، واستَدَلَّ بقولِه تعالى: ﴿إِنَّ الشِّرْكَ لَظُلْمٌ عَظِيمٌ﴾ [لقمان: 13].

4: ومِن فَضائلِ التوحيدِ أنه السَّبَبُ الأعظمُ لمَحَبَّةِ اللهِ عز وجل للعَبْدِ، وما يَتْبَعُها من بركاتٍ كثيرةٍ منها: مَغْفرةُ الذنوبِ، وتَفْريجُ الكُروبِ، ومُضاعفةُ الحسناتِ، ورِفْعةُ الدَّرجاتِ، والحِفْظُ من الشُّرورِ والآفاتِ، ورَدُّ كَيْدِ الأعداءِ، وزَوالُ الهُمومِ والغُمومِ، وحُصولُ النِّعَمِ والبركاتِ، واندفاعُ النِّقَمِ والعُقوباتِ، والتَّحَرُّرُ من رِقِّ النفسِ والشَّيْطانِ والعُبوديَّةِ للخَلْقِ، وذَوْقُ حلاوةِ الإيمان ولَذَّةِ الإخلاصِ، والشوقُ إلى لقاءِ اللهِ، والخروجُ من الظلماتِ إلى النورِ، فيَخْرُجُ من ظُلْمةِ الشِّرْكِ إلى نُورِ التوحيدِ، ومن ذُلِّ المعصيةِ إلى عِزَّةِ الطاعةِ، ومن ظُلْمةِ الجهل إلى نُورِ العلمِ، ومن حَيْرةِ الشكِّ إلى بَرْدِ اليقينِ، ومن سُبُلِ الضلالةِ إلى صِراطِ اللهِ المستقيمِ.

فصل: والمسلمون يتفاضلون في تحقيقِ التوحيدِ تفاضُلاً كبيرًا، وكلما كان العبدُ أعظمَ إخلاصًا للَّهِ جل وعلا كان نَصِيبُه من فضائلِ التوحيدِ أعظمَ، فيَزْدَادُ نصيبُه من رِضْوانِ اللهِ عز وجل وولايتِه وفضلِه ورحمتِه وبركاتِه وثوابِه العظيمِ في الدنيا والآخرةِ.
وعلى قَدْرِ إخلاصِه يكونُ تَخَلُّصُه من تَسَلُّطِ الشيطانِ وإيذائِه؛ كما قال اللهُ تعالى في بيانِ قَسَمِ الشيطان أن يُغْوِيَ بني آدمَ: ﴿قَالَ رَبِّ بِمَا أَغْوَيْتَنِي لَأُزَيِّنَنَّ لَهُمْ فِي الْأَرْضِ وَلَأُغْوِيَنَّهُمْ أَجْمَعِينَ (39) إِلَّا عِبَادَكَ مِنْهُمُ الْمُخْلَصِينَ (40) قَالَ هَذَا صِرَاطٌ عَلَيَّ مُسْتَقِيمٌ (41) إِنَّ عِبَادِي لَيْسَ لَكَ عَلَيْهِمْ سُلْطَانٌ إِلَّا مَنِ اتَّبَعَكَ مِنَ الْغَاوِينَ (42)﴾ [الحجر: 39–42].
وقال تعالى: ﴿فَإِذَا قَرَأْتَ الْقُرْآَنَ فَاسْتَعِذْ بِاللَّهِ مِنَ الشَّيْطَانِ الرَّجِيمِ (98) إِنَّهُ لَيْسَ لَهُ سُلْطَانٌ عَلَى الَّذِينَ آَمَنُوا وَعَلَى رَبِّهِمْ يَتَوَكَّلُونَ (99) إِنَّمَا سُلْطَانُهُ عَلَى الَّذِينَ يَتَوَلَّوْنَهُ وَالَّذِينَ هُمْ بِهِ مُشْرِكُونَ (100)﴾ [النحل: 98–100].

ومَن بلَغَ درجةَ الإحسانِ في التوحيدِ فخلَّصَه من شوائبِ الشركِ الأكبرِ والأصغرِ وعَبَدَ اللهَ كأنه يَرَاه، دخَلَ الجنةَ بغيرِ حِسابٍ ولا عذابٍ، ونالَ الدرجاتِ العُلَى من الجنَّةِ، نسألُ اللهَ من فَضْلِه.

[أبو سلمى]

Ika-apat na pag-aaralan: pagpapahayag sa kahalagaan ng Tawheed
Ang tawheed: ay ang pagsamba kay Allah ng taos-puos at bukod-tangi, at iyan ay kondisyon sa pagpasok sa islam.
At iyan ang kahulugan ng saksing LA-ILAHA-ILLALLAH. sinuman ang hindi niya pagsaksihan ang kaisa-isahan ni Allah ay hindi Muslim kahit aangkinin pa niya ang islam at bigkasin pa niya sa kanyang dila ang saksi ng Tawheed ay hindi matatanggap ang kanyang saksi hangga't hindi niya gagawin ang napapaloob sa dito, at yan ay yaong pagsamba ng taimtim kay Allah, at pag-iwas sa sinasambang iba bukod kay Allah, at layuan niya ang pagtatambal kay Allah at ang mga taong gumagawa nito.


قال اللهُ تعالى: ﴿لَا إِكْرَاهَ فِي الدِّينِ قَدْ تَبَيَّنَ الرُّشْدُ مِنَ الْغَيِّ فَمَنْ يَكْفُرْ بِالطَّاغُوتِ وَيُؤْمِنْ بِاللَّهِ فَقَدِ اسْتَمْسَكَ بِالْعُرْوَةِ الْوُثْقَى لَا انْفِصَامَ لَهَا وَاللَّهُ سَمِيعٌ عَلِيمٌ﴾ البقرة: 256


Sinabi ni Allah: (( walang pilitan sa relihiyon dahil ang patnubay ay malinaw na naihiwalay mula sa pagkaligaw, kaya kung sinuman hindi manininwala sa mga sinasamba bukod kay Allah at maniwala siya kay Allah ay pinanghahawakan niya ang relihiyon ng mahigpit at hindi na siya makakahiwalay pa, ang Allah ang ganap na nakakarinig sa lahat ng mga sinasabi ng kanyang mga alipin, at ganap na nakababatid sa lahat ng kanilang mga gawa at layunin)) (Al-baqarah:256).
وقال تعالى: ﴿وَالَّذِينَ اجْتَنَبُوا الطَّاغُوتَ أَنْ يَعْبُدُوهَا وَأَنَابُوا إِلَى اللَّهِ لَهُمُ الْبُشْرَى فَبَشِّرْ عِبَادِ﴾ الزمر :17
Sinabi ni Allah ((at ang mga yaong iniwasan ang pagsunod at pagsamba ng iba bukod kay Allah at sila'y nagbalik-loob kay Allah para sa kanila ang magandang balita, kaya ipamalita mo Oh. Muhammad ang sa aking mga alipin ang magagandang balita)) ( Az-zumar : 17)
وقال تعالى: ﴿وَلَقَدْ بَعَثْنَا فِي كُلِّ أُمَّةٍ رَسُولًا أَنِ اعْبُدُوا اللَّهَ وَاجْتَنِبُوا الطَّاغُوتَ﴾ النحل: 36


Sinabi ni Allah (( at katiyakan nagpadala kami sa bawat sambayanan ng mga taong nauna ng sugo na nag-uutos sa kanila ng pagsamba kay Allah at nag-uutos sa pag-iwas ng mga sinasambang iba bukod kay Allah)) (An-nahl:36)
Ang pinakamalaking kahalagaan ng Tawheed ay ang Tawheed ang siyang ugat ng relihiyong islam, hindi magiging tama ang pagpasok ng tao sa islam maliban sa Tawheed, at ang biyaya ng taong may tawheed ay napalaking biyaya, iyon ay ang pagmamahal ni Allah, at paglayo mula sa impiyerno at pagpasok sa paraiso at pagtitig kay Allah (Subhanhu wa Ta'ala).
Hadith mula kay Muadz bin Jabal (radhiyallahu anhu) ang propeta ay nagsabi (( walang sinuman ang magsaksi ng LA-ILAHA-ILLALLAH(walang diyos na dapat sambahin kundi ang Allah lamang) ng totoo mula sa kanyang puso kundi siya'y hindi na papasokin ni Allah sa Impiyerno)) iniulat ni Al-bukhari
Hadith mula Ubadah bin Samit (radhiyallahu anhu) sinabi niya: sinabi ng propeta (Sallallahu Alayhi wa Sallam): (( sinuman ang magsaksi ng LA-ILAHA-ILLALLAH(walang diyos na dapat sambahin kundi ang Allah lamang) na nag-iisa lamang siya at walang katambal, at magsaksi na si Muhammad ay Alipin ni Allah at kanyang sugo, at si Hesus ay alipin ni Allah at kanyang sugo ay si Hesus ay nilikha sa pamamagitan ng salita na kanyang ipinadala kay Jebreel patungo kay Maryam, at magsaksi na ang paraiso ay totoo at ang impiyerno ay totoo; papasukin siya ni Allah sa paraiso kahit ano pa ang kanyang ginawa)) iniulat ni Al-bukhari at Muslim
Ang taong totoong nananampalataya ay pinaglaanan siya ni Allah ng paraiso, kahit na makagawa pa siya ng kasalanan, dahil maaaring patawarin siya ni Allah sa kanyang pagkakasala at ipagpaumanhin siya, at maaari naman siya'y parusahan ni Allah dahil sa kanyang kasalanan dito sa ibabaw ng mundo o sa kanyang libingan sa araw ng pahuhukom sa kabilang buhay o sa impiyerno at pagkatapos ang magiging hantongan niya ay paraiso insha Allah.
At ang tao namang sumamba ng iba bukod kay Allah ay mayroon siyang malaking kaparusahan, iyan ay ang galit ni Allah at pagkasuklam niya, at siya'y makakapasok ng impiyerno ng walang hanggang, at hinding-hindi na makakapasok ng paraiso, at hindi na niya makikita ang Allah.
قال اللهُ تعالى: ﴿إِنَّهُ مَنْ يُشْرِكْ بِاللَّهِ فَقَدْ حَرَّمَ اللَّهُ عَلَيْهِ الْجَنَّةَ وَمَأْوَاهُ النَّارُ وَمَا لِلظَّالِمِينَ مِنْ أَنْصَارٍ﴾ المائدة: 72


Sinabi ni Allah : ((Katiyakan, ang sinumang sasamba ng iba bukod sa Allâh ay ipinagbawal sa kanya ng Allâh ang ‘Al-Jannah’ (Paraiso), at inilaan sa kanya ang Impiyerno na kanyang patutunguhan, at walang sinuman ang makatutulong sa kanya para makaligtas mula roon)) (Al-ma'idah:72)
وقال: ﴿كَلَّا إِنَّهُمْ عَنْ رَبِّهِمْ يَوْمَئِذٍ لَمَحْجُوبُونَ * ثُمَّ إِنَّهُمْ لَصَالُو الْجَحِيمِ﴾ المطففين: 15–16


Sinabi ni Allah : ((Hindi ang inangkin ng mga walang pananampalataya ang siyang katotohanan, kundi walang pag-aalinlangan, sa Araw ng Muling Pagkabuhay ay lalagyan ng harang sa kanilang harapan upang hindi nila makita ang Allâh na lumikha sa kanila. Pagkatapos sila ay papapasukin sa Impiyernong-Apoy na malalasap nila ang lagablab nito)) ( Al-mutaffifeen: 15-16)
Ang Allah ay hinid niya pinapatawad ang pagtatambal at hindi ipinagpaumanhin ang kasalanan ng mga taong nanambal, bagkus inilaan niya sa kanila ang masakit na kaparusahan na walang hanggan kung silay'y mamatay sa kanilang pananambal ng hindi sila nakabagbo,
قال اللهُ تعالى: ﴿إِنَّ اللَّهَ لَا يَغْفِرُ أَنْ يُشْرَكَ بِهِ وَيَغْفِرُ مَا دُونَ ذَلِكَ لِمَنْ يَشَاءُ وَمَنْ يُشْرِكْ بِاللَّهِ فَقَدْ ضَلَّ ضَلَالًا بَعِيدًا﴾ النساء: 116
Sinabi ni Allah ((Katiyakan, ang Allâh ay hindi nagpapatawad sa sinumang nakagawa ng anumang ‘Shirk’ – paglalagay ng katambal sa pagsamba sa Allâh o pagsamba ng iba bukod sa Kanya; subali’t pinatatawad Niya ang anumang kasalanan maliban sa ganitong uri ng kasalanan, sa sinumang Kanyang nais mula sa Kanyang mga alipin. At sinuman ang nakagawa ng pagtatambal sa pagsamba sa Allâh o sumamba ng iba bukod sa Allâh, mula sa Kanyang nilikha, ay walang pag-aalinlangang lumayo siya nang pagkalayu-layo mula sa katotohanan)) (An-nisa'a:116)
Hadith mula kay Abdullah bin Mas-uod (radhiyallahu anhu) sinabi niya : sinabi ng propeta (Sallallahu Alayhi wa Sallam ) : (( sinuman ang mamatay na siya'y nanalangin ng iba bukod kay Allah ay makakapasok ng Impiyerno )) sabi ni Abdullah bin Mas-uod sabi ko (( sinuman ang mamatay na siya'y hindi nanalangin kundi kay Allah lamang ay makakapasok ng Paraiso)) iniulat ni Al-bukhari
Ang "Shirk" ay ang pagsamba ng iba bukod kay Allah, pag-gawa ng pananambal sa pagsamba kay Allah, sinuman ang sasamba ng iba bukod kay Allah ay mawawalang saysay ang kanyang mga ginagawa at masisira ang gantimpala nito ay siya'y mapapahamak ng lubos.
قال اللهُ تعالى: ﴿وَلَقَدْ أُوحِيَ إِلَيْكَ وَإِلَى الَّذِينَ مِنْ قَبْلِكَ لَئِنْ أَشْرَكْتَ لَيَحْبَطَنَّ عَمَلُكَ وَلَتَكُونَنَّ مِنَ الْخَاسِرِينَ * بَلِ اللَّهَ فَاعْبُدْ وَكُنْ مِنَ الشَّاكِرِينَ﴾ الزمر65-66
Sinabi ni Allah ((At katiyakan, ipinahayag sa iyo, Oh, Muhammad, at sa mga Sugo na nauna sa iyo: “Kung ikaw ay sasamba ng iba o magtatambal sa pagsamba sa Allâh ay mawawalan ng saysay ang iyong gawain at magiging kabilang ka sa mga mapapahamak. Hindi ang kanilang inaakala ang katotohanan! Sa halip ang iyong sambahin ay ang Allâh, Oh, Muhammad, na taos-puso ang iyong pagsamba sa Kanya, na Bukod-Tangi at walang katambal, at maging kabilang ka sa mga tumatanaw ng utang na loob sa Allâh sa Kanyang mga biyaya)) ( Az-zumar :66-67).
At isa rin sa kahalagaan ng Tawheed: ang tawheed ay magpapaligtas mula sa parusang inilaan ni Allah sa mga taong nanambal ng pagsamba sa kanya.
At isa pa kahalagaan ng Tawheed:ay ang Tawheed ay kondisiyon sa pagtanggap ni Allah sa mga gawa ng kanyang alipin, kaya lahat ng mga gawa ng mga taong sumasamba ng iba bukod kay Allah ay hindi natatanggap, at lahat ng relihiyong maliban sa relihiyong islam ay hindi natatanggap.
قال اللهُ تعالى: ﴿وَمَنْ يَبْتَغِ غَيْرَ الْإِسْلَامِ دِينًا فَلَنْ يُقْبَلَ مِنْهُ﴾ آل عمران: 85


Sinabi ni Allah : ((At sinuman ang maghahangad ng (Deen)relihiyon maliban sa (Deen) relihiyong ‘Al-Islâm’ ay hindi ito tatanggapin sa kanya))( Ale-imra'an:85)
وقال في الكُفَّار: ﴿وَقَدِمْنَا إِلَى مَا عَمِلُوا مِنْ عَمَلٍ فَجَعَلْنَاهُ هَبَاءً مَنْثُورًا﴾ [الفرقان: 23
Sabi ni Allah tungkol sa mga taong sumamba ng iba bukod kay Allah ((At iniharap Namin ang anuman na kanilang nagawa na kabutihan sa mga mata ng tao, at pagkatapos ay saka Namin pinawalan ng saysay, na hindi nila pakikinabangan na katulad ng mga nagkalat na mga alikabok))(Al-furqa'an:23)
Kaya ang gawa ng taong sumamba ng iba bukod kay Allah ay hindi natatangap dahil ang Allah ay hindi niya tinatanggap ang gawa ng mga sumamba ng iba bukod sa kanya. At ang gawa ng mga tunay na nananampalataya ay natatanggap kahit ito'y kukunti, at dodoblehin pa ni Allah ang gantimpala ng kanilang mga ginawa.
At kasama rin sa kahalagaan ng tawheed ang panatag na nararamdaman ng taong nananampalataya sa kanyang puso, marahil ang tunay na nananampalataya ay sumasamba siya sa nag-iisang diyos ang Allah, na nakakarinig, nakakakita, nakakaalam, may takdang kapangyarihan, maunawain, mapagmahal, siya ang may kapangyarihan sa lahat, siyang nakakapag-bigay ng kapakinabangan at kapinsalaan, walang ibang diyos na dapat sambahin kundi siya lamang, sinasamba siya ng kanyang alipin at sa kanya sila nagtitiwala, hinahangad nila ang kanyang biyaya at natatakot sila sa kanyang kaparusahan, sinusond nila ang kanyang mga kagustuhan, nabubuhay sila sa kanyang pagmamahal at habag, panatag ang kanilang kalooban dahil sa pag-puri sa kanya, wala silang kailangan kundi siya lamang, mataas sila dahil sa kanya, sa kanya sila nagtitiwala,kaya wala silang takot at walang lungkot, hindi sila maliligaw at wala silang pagdadalamhati.
At ang tao naman na sumamba ng iba bukod kay Allah ay nanalangin siya sa iba bukod kay Allah na hindi naman nakapagbibigay ng kapinsalaan o kapakinabangan, walang panatag ang kanyang puso, siya'y nalilito sa kanyang mga sinasamba na marami na bukod kay Allah at hindi nalalaman ng kanyang sinasamba ang kanyang ginagawang pagsamba.
قال الله تعالى: ﴿أَأَرْبَابٌ مُتَفَرِّقُونَ خَيْرٌ أَمِ اللَّهُ الْوَاحِدُ الْقَهَّارُ﴾ [يوسف: 39
Sinabi ni Allah (( ang pagsamba ba ng maraming diyus-diyosan na gawa lamang ng tao ay mas nakabubuti kaysa pagsamba kay Allah na nag-iisa at ganap na may kapangyarihan)) ( Yusoof : 39)
وقال تعالى: ﴿ضَرَبَ اللَّهُ مَثَلًا رَجُلًا فِيهِ شُرَكَاءُ مُتَشَاكِسُونَ وَرَجُلًا سَلَمًا لِرَجُلٍ هَلْ يَسْتَوِيَانِ مَثَلًا الْحَمْدُ لِلَّهِ بَلْ أَكْثَرُهُمْ لَا يَعْلَمُونَ﴾ الزمر: 29


Sinabi ni Allah ((Nagbigay ng halimbawa ang Allâh ng isang alipin na ang nagmamay-ari sa kanya ay maraming tao na siya ay pinag-aawayan nila, na kung kaya, siya ay nalilito kung paano masisiyahan sa kanya ang mga nang-aalipin sa kanya, at ang isang alipin naman na bukod-tangi na pagmamay-ari lamang ng isang tao na alam nitong alipin kung ano ang gusto at naiibigan sa kanya noong nang-aalipin sa kanya, maaari bang magkaparehas ang dalawa,? Na kung kaya, ang ganap na papuri ay pagmamay-ari lamang ng Allâh na Bukod-Tangi, subali’t ang mga di-naniniwala at sumasamba ng iba ay hindi nila alam ang katotohanan upang ito ay kanilang sundin))( Az-zumar : 29)
وقال تعالى: ﴿وَمَنْ أَضَلُّ مِمَّنْ يَدْعُو مِنْ دُونِ اللَّهِ مَنْ لَا يَسْتَجِيبُ لَهُ إِلَى يَوْمِ الْقِيَامَةِ وَهُمْ عَنْ دُعَائِهِمْ غَافِلُونَ * وَإِذَا حُشِرَ النَّاسُ كَانُوا لَهُمْ أَعْدَاءً وَكَانُوا بِعِبَادَتِهِمْ كَافِرِينَ﴾ الأحقاف: 5–6


Sinabi ni Allah ((Wala nang sinuman na hihigit pa sa pagkaligaw at kamangmangan kaysa sa mga yaong nananalangin sa iba na mga diyus-diyusan bukod sa Allâh, na kailanman ay hindi matutugunan ang kanilang panalangin; dahil sa ang mga ito ay walang kamuwangmuwang sa panalangin ng sinumang sumasamba rito. At kapag tinipon na ang mga tao sa Araw ng Muling Pagkabuhay ay magiging kalaban nila ang kanilang mga sinamba na mga diyus-diyusan na kanilang pinanalanginan, at itatanggi nila ang kanilang kaalaman hinggil sa pagsamba nila sa mga ito)) ( Al-ahqa'af : 5-6)
وقال الله تعالى: ﴿الَّذِينَ آمَنُوا وَلَمْ يَلْبِسُوا إِيمَانَهُمْ بِظُلْمٍ أُولَئِكَ لَهُمُ الْأَمْنُ وَهُمْ مُهْتَدُونَ﴾ الأنعام: 82


Sinabi ni Allah : ((Ang mga yaong naniwala sa Allâh at sumunod sa Kanyang Sugo, na hindi nila hinaluan ang kanilang paniniwala ng ‘Shirk’ o pagtatambal, ang para sa kanila ay kapanatagan at kapayapaan, at sila ang ginabayan tungo sa Matuwid na Landas))( Al-an-a'm:82)
At kabilang sa kahalagaan ng tawheed: ang tawheed ay siyang malaking dahilan ng pagmamahal ni Allah sa kanyang alipin, kalapin na rin diyan ang maraming gantimpala; tulad ng : pagpapatawad ng mga kasalanan,pagpapaluwag sa kahigpitan,pagdodoble ng gantimpala, pagpapataas ng antas, paglalayo sa kasamaan at kapinsalaan, pagdedepensya sa mga kaaway, pagkakawala ng dalamhati at kalungkutan, pagkakuha ng maraming biyaya at mga habag, pagpag-iwas sa mga kaparusahan, pagpatalikod sa pagsamba ng sarili at mga Shaytan at mga nilalang,paglalasap ng tamis ng Eeman at ikhlaas, pagka-gusto sa pagkita kay Allah, paglabas mula sa kadiliman patungo sa liwanag, lalabas mula sa kadiliman ng "Shirk" pagsamba ng mga diyus-diyosan tungo sa liwanag ng "tawheed" pagsamba sa kaisa-isahan ni Allah,at paglabas mula kapahamakan ng pagkakasala tungo sa kataas-taasan ng pananampalataya, at paglabas mula kadiliman ng pagkamangmang tungo sa linawag ng kaalaman, at mula sa mga daan ng kaligawan tungo sa matuwid na landas.
Kabanata: ang mga mananampalatay ay may malaking pagkakaiba ng pag-ganap ng tawheed, sa tuwing malaki ang ikhlaas ng tao ay tataas ng kanyang antas ang kanyang makukuha sa tawheed, kaya madaragdagan ang pagmamahal ni Allah sa kanya at madaragdagan din ang kanyang habag at dadami ang kanyang mga biyaya dito sa mundo at sa kabilang buhay dependi sa laki ng kanyang ikhlaas ang paglalayo sa kanya at pagkokontrol sa kanyan ng Shaytan.
كما قال اللهُ تعالى في بيانِ قَسَمِ الشيطان أن يُغْوِيَ بني آدمَ: ﴿قَالَ رَبِّ بِمَا أَغْوَيْتَنِي لَأُزَيِّنَنَّ لَهُمْ فِي الْأَرْضِ وَلَأُغْوِيَنَّهُمْ أَجْمَعِينَ (39) إِلَّا عِبَادَكَ مِنْهُمُ الْمُخْلَصِينَ (40) قَالَ هَذَا صِرَاطٌ عَلَيَّ مُسْتَقِيمٌ (41) إِنَّ عِبَادِي لَيْسَ لَكَ عَلَيْهِمْ سُلْطَانٌ إِلَّا مَنِ اتَّبَعَكَ مِنَ الْغَاوِينَ (42)﴾ [الحجر: 39–42


Sinabi ni Allah : ((Sinabi ni Iblees: “O aking ‘Rabb’ na Tagapaglikha! Dahil sa pagmali at pagligaw Mo sa akin ay aakitin ko ang mga angkan ni Âdam sa mga kasalanan dito sa kalupaan, at ililigaw ko silang lahat mula sa Daan ng Patnubay, maliban sa mga alipin Mo na Iyong ginabayan at taos-puso sila sa pagsamba nang bukod-tangi sa Iyo, na sila ay hindi matutulad sa ibang mga nilikha Mo. Sinabi ng Allâh: Ito ang Matuwid na Daan patungo sa Akin at sa Tahanan ng Aking Karangalan. Katiyakan, ang Aking mga alipin ay yaong taos-puso sa kanilang pagsamba at hindi kita bibigyan ng kakayahan na makuntrol ang kanilang mga puso para mailigaw sila mula sa Matuwid na Landas, subali’t ang kakayahan mo lamang ay sa mga yaon na sumunod sa iyo na mga naligaw na mga sumamba ng iba (bukod sa Allâh) na naging sapat sa kanila ang pangangasiwa mo at pagsunod sa iyo na sa halip ay pagsunod sa Akin)) ( Al-hijr: 39-42)
وقال تعالى: ﴿فَإِذَا قَرَأْتَ الْقُرْآَنَ فَاسْتَعِذْ بِاللَّهِ مِنَ الشَّيْطَانِ الرَّجِيمِ (98) إِنَّهُ لَيْسَ لَهُ سُلْطَانٌ عَلَى الَّذِينَ آَمَنُوا وَعَلَى رَبِّهِمْ يَتَوَكَّلُونَ (99) إِنَّمَا سُلْطَانُهُ عَلَى الَّذِينَ يَتَوَلَّوْنَهُ وَالَّذِينَ هُمْ بِهِ مُشْرِكُونَ (100)﴾ [النحل: 98–100


Sinabi ni Allah ((At kung nais mo, Oh ikaw na naniwala sa Allâh, na bigkasin ang anumang talata sa Kabanal-banalan na Qur’ân ay hilingin mo ang kalinga ng Allâh mula sa kasamaan ni Shaytân. Walang pag-aalinlangan, si ‘Shaytân’ ay walang kapangyarihan laban sa mga tunay na naniniwala sa Allâh at sa Kanyang Sugo, at sa kanila na ipinauubaya lamang sa Allâh ang kanilang mga sarili. Magkagayunpaman, ang kanyang kakayahan ay sa mga yaon lamang na itinuturing siya bilang kanilang kaagapay at sinusunod nila ang kanyang kagustuhan, at dahil sa pagsunod nila kay ‘Shaytân’ ay nagtatambal o sumasamba sila ng iba bukod sa Allâh)) ( An-nahl: 98-100)
Sinuman ang umabot sa pinakamataas na antas ng gawa at pagsamba"ihsa'n" at lilinis niya ang kanyang tawheed mula sa mga nakakasira nito malaki man o maliit na "Shirk" at sambahin niya si Allah ng para niyang nakikita, ay makakapasok sa paraiso ng walang hadlang, at makukuha niya ang pinaka-mataas na antas sa paraiso , hilingin natin sa Allah ang kanyang habag at biyaya.