الدرس الثاني: بيانُ معنَى شهادةِ أن مُحمَّدًا رسولُ اللهِ (صلى الله عليه وسلم)

[عبد الله الداخل]

الدرس الثاني: بيانُ معنَى شهادةِ أن مُحمَّدًا رسولُ اللهِ (صلى الله عليه وسلم)

شهادةُ أن مُحمَّدًا رسولُ اللهِ تَقْتَضِي الإيمانَ بأنَّ اللهَ تعالى أرسَلَ نَبِيَّه مُحمَّد بنَ عبدِ اللهِ بنِ عبدِ المُطَّلِبِ رسولاً إلى الجِنِّ والإنسِ جَمِيعًا يَأْمُرُهم بعبادةِ اللهِ وحدَه، واجتنابِ ما يُعبَدُ من دونِ اللهِ عز وجل، ويُبَيِّنُ لهم شَرائِعَ الدِّينِ.
وتَقْتَضِي الإيمانَ بأنه عبدُ اللهِ ورسولُه، ليسَ له حقٌّ في العبادةِ، ولا يَجوزُ أن نَغْلُوَ في مَدْحِه؛ فنَصِفَه بصفاتٍ هي من خَصائصِ اللهِ جل وعلا.
فعن عبدِ اللهِ بنِ عبَّاسٍ رضِي الله عنهما أنه سَمِعَ عُمَر بنَ الخَطَّابِ رضِي اللهُ عنه يقولُ وهو على المِنْبرِ: سمعتُ النبيَّ صلى الله عليه وسلم يقولُ: ((لا تُطْرُوني كما أَطْرَتِ النَّصارَى ابْنَ مَرْيَمَ، فإنَّما أنا عَبْدُه؛ فقولوا: عبدُ اللهِ ورسولُه)). رواه البخاري.

وشهادةُ أن مُحمَّدًا رسولُ اللهِ تستلزمُ ثلاثةَ أمورٍ عظيمةٍ هي:
1: مَحَبَّتُه صلى الله عليه وسلم، بل يَجِبُ علينا أن نُقدِّمَ مَحَبَّتَه صلى الله عليه وسلم على مَحَبَّةِ النفسِ والأهلِ والوَلَدِ.
فعن أنسِ بنِ مالكٍ رضِي الله عنه عن النبيِّ صلى الله عليه وسلم أنه قال: ((لا يُؤْمِنُ أحَدُكم حتى أكونَ أحَبَّ إليه من وَلَدِه ووَالِدِه والناسِ أجْمَعينَ)). متفق عليه.
2: تصديقُ ما أخْبَرَ به من أُمورِ الغيبِ وغيرِه، فكلُّ ما صَحَّ عن النبيِّ صلى الله عليه وسلم فهو حَقٌّ وصِدْقٌ.
3: طاعتُه صلى الله عليه وسلم، وذلك بامتثالِ أوامرِه، واجتنابِ نواهيه.
وشهادةُ أن مُحمَّدًا رسولُ الله صلى الله عليه وسلم أصلٌ عظيمٌ من أصولِ الدينِ، بل لا يَدْخُل العبدُ في الإسلامِ حتى يَشْهَدَ أن مُحمَّدًا رسولُ اللهِ، وإذا ارتكَبَ العبدُ ما يَنْقُضُ هذه الشهادةَ فليسَ بمُسلمٍ، بل هو كَافِرٌ مُرتَدٌّ عن دينِ الإسلامِ.

ومِمَّا يَنْقُضُ هذه الشهادةَ:
1: بُغْضُ النبيِّ صلى الله عليه وسلم، وسبُّه والاستهزاءُ به وبما جاء به من شرائعِ الدين، فمَن فعَلَ ذلك فهو كافرٌ بالرسولِ صلى الله عليه وسلم، قال اللهُ تعالى: ﴿فَلَا وَرَبِّكَ لَا يُؤْمِنُونَ حَتَّى يُحَكِّمُوكَ فِيمَا شَجَرَ بَيْنَهُمْ ثُمَّ لَا يَجِدُوا فِي أَنْفُسِهِمْ حَرَجًا مِمَّا قَضَيْتَ وَيُسَلِّمُوا تَسْلِيمًا﴾ [النساء: 65].
2: تكذيبُ النبيِّ صلى الله عليه وسلم، والشَّكُّ في صِدْقِه؛ لأن كلاًّ من المُكذِّبِ والشَّاكِّ غيرُ مُصَدِّق، ومن لم يُصَدِّق الرسولَ صلى الله عليه وسلم فهو غيرُ مُؤمِنٍ به.
3: الإعراضُ عن طاعةِ الرسولِ؛ فيَرَى أنها لا تَلْزَمُه، أو يُعْرِضُ عنها إعراضًا مُطْلقًا؛ فلا يُبالِي بأوامرِ الرسولِ صلى الله عليه وسلم ونواهيه.
أما مَن كان يُؤمِن باللهِ ورسولِه، ويَفْعَلُ بعضَ المعاصي من غيرِ نَواقِضِ الإسلامِ؛ فهذا من عُصاةِ المسلمين، ولا نُكفِّرُه بسَبَبِ مَعْصِيَتِه، بل نرجو له من اللهِ العَفْوَ والمَغْفِرَةَ، ونَخْشَى عليه العذابَ الأليمَ بسَبَبِ عِصْيانِه.
وكلُّ مَن ارتكَبَ شيئًا من هذه النواقضِ التي تَنْقُضُ شهادةَ أن مُحَمَّدًا رسولُ اللهِ فهو غيرُ مُؤمِنٍ بالرسولِ صلى الله عليه وسلم، وإنْ نَطَقَ بالشَّهادةِ بلسانِه؛ فحالُه كحالِ المنافقين الذين قال اللهُ فيهم: ﴿إِذَا جَاءَكَ الْمُنَافِقُونَ قَالُوا نَشْهَدُ إِنَّكَ لَرَسُولُ اللَّهِ وَاللَّهُ يَعْلَمُ إِنَّكَ لَرَسُولُهُ وَاللَّهُ يَشْهَدُ إِنَّ الْمُنَافِقِينَ لَكَاذِبُونَ﴾ [المنافقون: 1].
فلا تَصِحُّ هذه الشَّهادةُ مِن عبدٍ حتى يَقومَ بمُقْتضاها من المَحبَّةِ والتصديقِ والطاعةِ.
وهذه الشَّهادةُ ليستْ كَلِمةً تُقالُ فحَسْبُ؛ بل هي مِنْهاجُ حَياةِ المسلمِ، وعليها مَدارُ عَمَلِه، وبتحقيقِها تَتحَقَّقُ نجاتُه وسعادتُه.
واللهُ تعالى لا يَقْبَلُ من عبدٍ عَمَلاً حتى يكونَ خَالِصًا له جل وعلا، وصوابًا على سُنَّة رسولِه صلى الله عليه وسلم.
فالإخلاصُ هو مُقْتضَى شَهادةِ أن لا إلهَ إلا اللهُ.
والمُتابَعَةُ هي مُقْتَضَى شَهادةِ أن مُحمَّدًا رسولُ اللهِ صلى الله عليه وسلم.
والعبدُ لا يَكونُ مُتَّبِعًا للهُدَى حتى يكون مخلصاً لله متبعاً سُنَّةَ رسول اللهِ صلى الله عليه وسلم.
وكلُّ عَمَلٍ ليس على سُنَّةِ النبيِّ صلى اللهُ عليه وسلم فهو بَاطِلٌ مَرْدودٌ؛ لقولِ النبيِّ صلى الله عليه وسلم: (( مَن عَمِلَ عَمَلاً ليسَ عليه أَمْرُنا فهو رَدٌّ )) رواه مُسْلمٌ من حديثِ عائشةَ رضِي الله عنها.
وفي صحيحِ مُسلمٍ أيضًا من حديثِ جابرِ بنِ عبدِ اللهِ رضِي الله عنهما أن النبيَّ صلى الله عليه وسلم كان يقولُ في خُطْبتِه: (( أما بعدُ، فإنَّ خيرَ الحديثِ كتابُ اللهِ، وخيرَ الهَدْيِ هَدْيُ مُحمَّدٍ، وشرَّ الأمورِ مُحْدثاتُها، وكلَّ بدعةٍ ضَلالةٌ )).

والمُبتدِعُ عاصٍ للرسولِ صلى الله عليه وسلم غيرُ مُتَّبِعٍ للهُدَى، وهو ضالٌّ ببِدْعتِه، والبِدَعُ على قِسْمين:
ــ بِدَعٌ مُكفِّرةٌ
ــ وبِدَعٌ مُفسِّقَةٌ
فالبدعُ المُكفِّرةُ هي التي تَتضمَّنُ ارتكابَ ناقضٍ من نواقضِ الإسلامِ؛ إما بصَرْفِ عبادةٍ لغيرِ اللهِ عز وجل، أو تكذيبِ اللهِ ورسولِه، أو غير ذلك من النواقض، وصاحبُها كافرٌ مرتدٌّ عن دينِ الإسلامِ، ومثالُها: دَعْوَى بعضِ الفِرَقِ أن القرآنَ ناقصٌ أومُحرَّفٌ، ودَعْوَى بعضِ الفِرَقِ أن بعضَ مُعَظَّميهم يعلمون الغَيْبَ.
والبدعُ المُفسِّقةُ هي التي لا تَتضمَّنُ ارتكابَ ناقضٍ من نواقضِ الإسلامِ، ومثالُها: تَخْصيصُ بعضِ الأمكنةِ والأزمنةِ بعباداتٍ لم يَرِدْ تَخْصيصُها بها كالموالدِ النَّبويَّةِ.

· وهَدْيُ النبيِّ صلى الله عليه وسلم هو أحسنُ الهَدْي؛ وكمالُ العبدِ وفلاحُه إنما هو على قَدْر اتباعِه للهَدْي النبويّ؛ فكلما كان العبدُ أحسنَ اتباعًا كان أعظم ثواباً وأكرم حالاً ومآلاً ، وأقربَ إلى السلامةِ من الشُّرورِ والآثامِ وعُقوباتِ الذنوبِ المُترتِّبةِ على مخالفةِ هديه صلى الله عليه وسلم.
فإنَّ النبيَّ صلى الله عليه وسلم لم يَأْمُر إلا بما هو خيرٌ للعبدِ في دينِه ودنياه، ولم يَنْهَ إلا عما فيه مَفْسَدةٌ ومَضَرَّةٌ؛ وقد حُفَّت الجنَّةُ بالمَكارِهِ، وحُفَّت النار بالشهواتِ، فمَن كان ذا يَقينٍ بصِدْق الرسولِ صلى الله عليه وسلم اتبعَ هديَه واجتنَبَ الشهواتِ المُحرَّمَةَ وإن كانت تَهْواهَا نفسُه، وصَبَر على المَكَارِه المُحْتَملةِ لمعرفتِه بأحوالِ العواقبِ؛ فَسَلِمَ من العذابِ الأليم، وفاز بالثوابِ العظيمِ.

· وأما من خالَفَ هَدْي النبي صلى الله عليه وسلم فارتكب ما تهواه نفسُه من المُحرَّمات فإنَّه لا يأمَنُ أن يُعاقَبَ على ذنبِه بعقوباتٍ في دينِه أو دنياه.
وقد قال اللهُ تعالى: ﴿فَلْيَحْذَرِ الَّذِينَ يُخَالِفُونَ عَنْ أَمْرِهِ أَنْ تُصِيبَهُمْ فِتْنَةٌ أَوْ يُصِيبَهُمْ عَذَابٌ أَلِيمٌ﴾ [النور: 63].
فَفِعْلُ المعصية قد يَجُرُّ إلى فتنةٍ في الدين لا يَثْبُتُ فيها العبدُ فيَضِلُّ ويَهْلِكُ، وقد يُصيبُه على ذنبِه عذابٌ أليمٌ في الدنيا أو في قَبْرِه أو يوم القيامةِ.
· وأما المُتَّبِع لهَدْي النبي صلى الله عليه وسلم فهو في أمانٍ وسَكينةٍ وطُمَأنينةٍ، لا يَخافُ ولا يَحْزَنُ، ولا يَضِلُّ ولا يَشْقَى؛ لأنه قد سَلَك سُبَلَ السلامةِ من المخاوف والأحزان والضلال والشقاء في الدنيا والآخرةِ، قال اللهُ تعالى: ﴿يَا أَهْلَ الْكِتَابِ قَدْ جَاءَكُمْ رَسُولُنَا يُبَيِّنُ لَكُمْ كَثِيرًا مِمَّا كُنْتُمْ تُخْفُونَ مِنَ الْكِتَابِ وَيَعْفُو عَنْ كَثِيرٍ قَدْ جَاءَكُمْ مِنَ اللَّهِ نُورٌ وَكِتَابٌ مُبِينٌ (15) يَهْدِي بِهِ اللَّهُ مَنِ اتَّبَعَ رِضْوَانَهُ سُبُلَ السَّلَامِ وَيُخْرِجُهُمْ مِنَ الظُّلُمَاتِ إِلَى النُّورِ بِإِذْنِهِ وَيَهْدِيهِمْ إِلَى صِرَاطٍ مُسْتَقِيمٍ (16)﴾ [المائدة: 15–16].
وقد فرَضَ اللهُ على رسولِه تبليغَ الرسالةِ، فبلَّغَها كما أُمِر، قال اللهُ تعالى:﴿يَا أَيُّهَا الرَّسُولُ بَلِّغْ مَا أُنْزِلَ إِلَيْكَ مِنْ رَبِّكَ﴾ [المائدة: 67].
وأوجَبَ اللهُ تعالى علينا طاعتَه فقال: ﴿قُلْ أَطِيعُوا اللَّهَ وَأَطِيعُوا الرَّسُولَ فَإِنْ تَوَلَّوْا فَإِنَّمَا عَلَيْهِ مَا حُمِّلَ وَعَلَيْكُمْ مَا حُمِّلْتُمْ وَإِنْ تُطِيعُوهُ تَهْتَدُوا وَمَا عَلَى الرَّسُولِ إِلَّا الْبَلَاغُ الْمُبِينُ﴾ [النور: 54].
والرسولُ قد حُمِّلَ أمانةَ تبليغِ الرسالةِ، فأدَّاها كما أرادَ اللهُ، وقد سأل الناسَ في الجَمْع العظيمِ في حَجَّة الوداعِ: ((ألا هل بَلَّغْتُ؟))؛ فقالوا: نعم.
فقال: ((اللهم اشْهَدْ)).
ونحن نَشْهَدُ أنه قد بلَّغ الرسالةَ، وأدَّى الأمانةَ، ونصَحَ الأُمَّةَ، وجاهَدَ في اللهِ حقَّ جِهادِه حتى أتاه اليقينُ.
ونحن حُمِّلنا أمانةَ اتباعِ الرسولِ ظاهرًا وباطنًا؛ فمَن وَفَّى بهذه الأمانةِ أفْلَحَ ونَجَا، وفازَ بالثوابِ العظيمِ، ومَن خانَ هذه الأمانةَ خَسِر خُسرانًا عظيمًا، وقد قال اللهُ تعالى: ﴿يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لَا تَخُونُوا اللَّهَ وَالرَّسُولَ وَتَخُونُوا أَمَانَاتِكُمْ وَأَنْتُمْ تَعْلَمُونَ﴾ [الأنفال: 27].

[أبو سلمى]

IKALAWANG PAG-AARLAN:
Ang kahulugan ng pagsaksi na si Muhammad (Sallallahu Alayhi wa Sallam)‎‎ ay Sugo ni Allah

Ang pagsaksi ng Muhammad Rasoolullah (si Muhammad ay sugo ni Allah) ay nangangahulugang paniniwala na ang Allah ay ipinadala ang kanyang propeta Muhammad bin Abdillah bin Abdulmuttalib sa lahat ng nilikha sa mga JINN at sa mga tao para sambahin ang nag-iisang Allah, at iwasan ang pagsamba ng iba bukod kay Allah, at ipahayag sa kanila ang mga pangaral ng relihiyon.
At ito'y nangangahulugang paniniwala na siya'y alipin ni Allah at kanyang sugo, walang siyang karapatang sambahin, at hindi pweding pasobrahin ang pag-puri sa kanya, puriin siya ng nauukol sa mga katangiang ipinagkaloob ng Allah sa kanya.
Hadith mula kay Abdullah bin Abbas (radhiyallahu anhuma) sabi niya, narinig ko si Omar bin Al-khattab na nagwika na siya'y nasa minbar: narinig ko ang propeta (Sallallahu Alayhi wa Sallam) na nagsabi: (( hwag ninyo akong puriin ng sobra tulad ng sobrang pag-puri ng mga kristiyano kay ibno Mariam (HESUS), sapagkat ako'y Alipin lamang ni Allah, kaya sabihin ninyo: Alipin ni Allah at kanyang sugo)).iniulat Al-bukhari.
Ang pagsaksi na si Muhammad (Sallallahu Alayhi wa Sallam) sugo ng Allah ay nangangailang ng tatlong malalaking bagay.
1- Pagmamahal sa kanya (Sallallahu Alayhi wa Sallam), dapat nating unahin ang pagmamahal sa kanya kaysa pagmamahal natin sa ating sarili at pamilya at mga anak.
Hadith mula kay Anas bin Malik (radhiyallahu anhu) ang propeta (Sallallahu Alayhi wa Sallam) ay nagsabi:((hindi magiging tunay na mananampatalaya ang isa sa inyo hangga't hindi niya unahin ang pagmamahal sa akin kaysa pagmamahal niya sa kanyang mga anak at kanyang mga magulang at sa lahat ng mga tao)) iniulat ni Al-bukhari at Muslim
2- Paniniwala sa lahat ng mga ikinuwento niya tungkol sa mga (GHAIB) hindi nakikita at iba pa, lahat ng mga nanggaling sa propeta (Sallallahu Alayhi wa Sallam) ay tama at totoo.
3- Pagsunod sa kanya at sa lahat ng ipinag-utos niya (Sallallahu Alayhi wa Sallam) at paglayo o pag-iwas sa lahat ng kanyang ipinagbabawal at lahat ng kanyang mga babala.
Ang pagsaksi na si Muhammad (Sallallahu Alayhi wa Sallam) ay isa sa malalaking ugat ng relihiyon, sapagkat hindi makakapasok sa islam ang tao hangga't hindi niya pagsaksiahan na si Muhammad ay Sugo ni Allah, at kung makakagawa ang tao ng bagay na ikakasira ng kanyang saksi ay magiging hindi siya muslim at siya makakalabas sa islam.

Ang mga nakakasira sa saksing Muhammad Rasoolullah (si Muhammad ay Sugo ni Allah)
1- Pagkasuklam kay propeta Muhammad (Sallallahu Alayhi wa Sallam), at paninira at pag-iinsulto sa mga panuto at mga pangaral ng relihiyon, kung sinuman ang gagawa nito ay magiging "kafir" labas sa islam. Sabi ng Allah (Subhananhu wa Ta'ala) (( Sumumpa ang Allâh (Subhananhu wa Ta'ala) sa Kanyang Sariling Kataas-taasan, na kailanman ay hindi sila magiging tunay na mananampalataya hanggang hindi ka nila ginagawang hukom, O Muhammad (Sallallahu Alayhi wa Sallam), sa anumang hindi nila napagkakasunduan sa mga pagitan nila, na ito ay noong ikaw ay nabubuhay pa, o di kaya ay magpahukom sila sa iyong ‘Sunnah,’ kapag ikaw ay namatay na,pagkatapos ay hindi sila makararamdam sa kanilang mga sarili ng pagtutol sa anumang iyong pinasyahang paghahatol, at sila ay susunod nang ganap na pagsunod, sapagka’t ang pagsunod sa anumang dinala ni Propeta Muhammad (Sallallahu Alayhi wa Sallam) na Qur’ân at ‘Sunnah’ bilang panuntunan at batas sa lahat ng larangan ng pamumuhay ay pinakaugat ng Paniniwala na kalakip ang kabuuang pagtanggap at kasiyahan))An-nisa'a:65).
2- Pagpapasinungalin kay propeta (Sallallahu Alayhi wa Sallam), at pag-aalangnin sa kanyang katapatan, marahil ang pagpapasinungaling at pag-aalanganin ay parihong at hindi paniniwala sa katapatan, at kung sinuman ang hindi maniniwala sa katapatan ni propeta (Sallallahu Alayhi wa Sallam) at hindi tunay na nanampalataya.
3- Pagtalikod sa mga utos ng propeta, at pagbabali-wala sa kanyang mga pangaral at sa kanyang mga ipinagbabawal.
Pero ang taong naniniwala kay Allah at naniniwala kay propeta ngunit nakakagawa ng mga kasalanan na hindi naman nakaka-walang bisa sa islam; siya ay makasalanan lamang at hindi magiging "kafir" dahil lang sa kasalanan nagawa niya, dalangin natin kay Allah na nawa'y pagbibigyan siya at patatawarin, at tayo'y natatakot na siya'y paparusahan dahil sa kasalanan niya.
sinuman ang nakagawa ng kahit-isa lang sa mga bagay na nakaka-walang bisa sa saksing Muhammad Rasoolullah (si Muhammad ay sugo ni Allah) ay hindi siya muslim at hindi mananampalataya, kahit bigkasin pa niya sa kanyang dila ang saksing ito, bagkus siya'y tulad din ng mga "MUNAFIQ" (mapagkunwari)(pinapalabas niya na siya'y tunay na mananampalataya ngunit sa puso niya'y kinasusuklaman niya ang relihiyong islam), sabi ng Allah tungkol sa kanila ((Kapag dumating sa iyong pagpupulong, Oh Muhammad, ang mga mapagkunwari na kanilang sinabi: “Tumitestigo kami na sa katunayan ikaw ay Sugo ng Allâh.” Ganap na Nababatid ng Allâh (Subhanahu wa Ta'ala) na ikaw ay Kanyang Sugo, at ang Allâh (Subhanahu wa Ta'ala) ay tumitestigo na ang mga mapagkunwari ay mga sinungaling sa kanilang panlabas na pagpapakita ng pagtestigo sa iyo, na sila ay sumusumpa sa pamamagitan ng kanilang mga bibig at inililihim nila sa kanilang kalooban ang pagtanggi at di-paniniwala))(Al-munafiqoon:1).
Hindi matatanggap ang saksing ito hangga't hindi gagawin ng tao ang mga bagay na napapaloob rito; ang pagmamahal, at paniniwala at pagsunod.
Ang saksing ito ay hindi katagang binibigkas lamang, bagkus ito'y daan ng pamumuhay ng taong muslim, at sa saksing ito umiikot ang mga kilos ng tao, at kung ganap ang pagsasagawa niya sa saksing ito ay makakamit niya ang tunay na kaligtasan at kapayapaan.
Ang Allah (Subhanahu wa Ta'ala) ay hindi niya tinatanggap ang gawa ng tao maliban kung ito'y taimtim at para kay Allah lamang at ito'y sang-ayon sa pamamaraan ng propeta (Sallallahu Alayhi wa Sallam).
Ang "Ikhla's" taos-puso ay siyang kailangan sa pagsaksi ng "LA-ILAHA-ILLALLAH" walang diyos na dapat sambahin kundi ang Allah lamang.
Ang pagsunod ay siyang kailangan sa pagsaksi ng Muhammad Rasoolullah, si Muhammad (Sallallahu Alayhi wa Sallam) ay sugo ni Allah.
At lahat ng gawaing hindi sang-ayon sa pamamaraan ng propeta (Sallallahu Alayhi wa Sallam) ay hindi matatanggap, sinabi ng propeta (Sallallahu Alayhi wa Sallam): (( sinuman ang gagawa ng gawain na hindi sang-ayon sa aming gawain ay hindi matatanggap)) iniulat ni Muslim, mula sa hadith ni A'esha (radhiyallahu anha).
Sa Saheeh Muslim hadith mula kay Jabeer bin Abdillah (radhiyallahu anhuma) ang propeta (Sallallahu alayhi wa Sallam) ay nagwika:(( katotohanan ang lubos na magandang salita ay ang Aklat ni Allah, at ang lubos na magandang pangaral ay ang pangaral ni Muhammad (Sallallahu Alayahi wa Sallam) at ang pinaka-masamang bagay ay ang pagbago sa katuruan ng islam "BID'AH", at ang lahat ng ("BID'AH") pagbabago sa katuruan ay malinaw na pagkakaligaw.
Ang taong nag-BID'AH" binago ang katuruan ay suway kay propeta (Sallallahu Alayhi wa Sallam) hindi niya nasunod ang panuto ng propeta (Sallallahu Alayhi wa Sallam) at siya'y naligaw dahil sa (pag-BID'AH) pagbago niya sa katuruan.
Ang BID'AH ay dalawang uri:
- Bid'ah na nakakalabas sa islam
- Bid'ah na hindi nakakalabas sa islam ( pagsuway)
Ang Bid'ah na nakakalabas sa islam ay siyang pag-gawa ng mga bagay na nakakawalang-bisa ng islam, gaya ng pagsamba ng iba bukod kay Allah, o di kaya'y pagpapasinungaling kay Allah at kay propeta, at pagsabi o paniniwalang kulang ang Qur-an, at paniniwalang may mga taong nakakaalam ng bagay na hindi pa nakikita " GHAIB" o iba pang nakakawalang-bisa sa islam, ang taong gumawa nito ay "kafir" labas sa relihiyong islam.
Ang Bid'ah na hindi nakakalabas ng islam ay siyang sangkot sa mga gumagawa ng mga nakakawalang-bisa sa islam, halimbawa: pagtatalaga ng mga pook o mga panahon upang doon magsamba na wala naman batayan sa pagtalaga nito, tulad ng pagdiriwang sa kapanganakan ng propeta (Sallallahu Alayhi wa Sallam).
Ang panuto ng propeta ang siyang pinakamagandang panuto, at ang tanyag na tagumpay ng alipin ay nakasalalay sa kanyang pagsunod sa panuto ng propeta, kung maganda ang kanyang pagsunod ay mayroon siyang malaking biyaya at marangal na pamumuhay at kinabukasan, at malayo siya sa mga kasamaan at mga dusa at mga kaparusahan na nangyayari dahil sa pagsuway sa mga panuto ng propeta (Sallallahu Alayhi wa Sallam).
Katotohanan ang propeta (Sallallahu Alayhi wa Sallam) ay hindi nag-utos kundi ang makakabuti sa tao sa kanyang relihiyon at sa kanyang pamumuhay, at wala naman siyang ipinag-bawal kundi ang masasama at ang nakakasira; sadyang ang paraiso ay pinaligiran ng mga kamumuhiang bagay, at ang emperno ay piligiran ng mga nakapag-nanasang bagay, kaya kung sinuman ang may taglay na katiyakan sa katapatan ng propeta (Sallallahu alayhi wa Sallam) susundin niya ang kanyang mga panuto at lalayuan niya ang mga ipinagbabawal na pagnanasa, at titiisin niya ang mga kinamumuhiang bagay dahil sa alam niya ang hahantungan nito, siya'y mailayo mula sa masidhing kaparusahan at makakamit niya malaking biyaya.
At kung sino naman ang susuway sa mga panuto ng propeta (Sallallahu Alayhi wa Sallam) at sundin niya ang kanyang sarili sa ipinagbabawal na pagnanasa katotohanan siya'y walang ligtas sa hahantungan ng kanyang pagdusa at sa mga kaparusahan sa kanya ng relihiyon at sa kanyang pamumuhay.
Sinabi ng Allah (Subhanahu wa Ta'ala) :((at mag-ingat ang mga yaong lumalabag sa utos ng Sugo ng Allâh (Subhanahu wa Ta'ala) na dumating sa kanila ang sakuna o di kaya ay dumating sa kanila ang matinding parusa sa Kabilang-Buhay)) (An-noor :63)
Ang pagsasagawa ng kasalanan ay nakakapagdala ng sakuna sa relihiyon na makayanan ng alipin kaya maliligaw siya at mapapahamak, at siya'y makakatim ng matinding parusa sa mundong ito o di kaya'y sa kanyang libingan at sa muling pagkabuhay.
Ang sumunod naman sa panuto ng propeta (Sallallahu Alayhi wa Sallam) ay siya'y nasa ligtas at payapa, hindi matatakot at hindi malulungkot, at hindi maliligaw at hindi magdadalamhati; dahil dinaanan niya ang daan ng payapa na malayo sa kinatatakotan at kinalulungkotan at pinagdadalamhatian sa mundong ito at sa kabilang buhay. Sinabi ni Allah: ((Oh kayo na mga angkan ng Kasulatan, na mga Hudyo at mga Kristiyano! Katiyakan na dumating sa inyo ang Aming Sugo na si Propeta Muhammad (Sallallahu Alayhi wa Sallam); na lilinawin sa inyo ang karamihan na inyong inilihim sa mga tao mula sa ‘Tawrah’ at ‘Injeel;(ibanghelyo) subali’t ang iba (mula sa kanilang mga inilihim) ay pinabayaan na lamang na hindi na inilantad dahil sa hindi na kailangan pa batay sa karunungan ng Allâh (Subhanahu wa Ta'ala).Katiyakan, dumating sa inyo mula sa Allâh (Subhanahu wa Ta'ala) ang isang liwanag at malinaw na Aklat, na ito ay ang Dakilang Qur’ân. Ginagabayan ng Allâh (Subhanahu wa Ta'ala) sa pamamagitan ng malinaw na Aklat na ito, ang sinumang sumunod sa Kanyang kagustuhan tungo sa Daan ng Kaligtasan at kapayapaan; at dahil sa Kanyang kagustuhan, sila ay inialis mula sa kadiliman ng pagtanggi at di-paniniwala tungo sa liwanag ng paniniwala; at sila ay ginabayan niya sa kanyang matuwid na relihiyon))(Al-ma'idah : 15-16).
Katiyakan ang Allah ay inatasan niya ang kanyang sugo na iparating ang kanyang mensahe, kaya ipinarating niya ito ng sang-ayon sa iniutos sa kanya, sinabi ni Allah ((Oh ikaw, Muhammad na Sugo ng Allâh! Iparating mo ang Rebelasyon na ipinahayag sa iyo mula sa Allâh na iyong ‘Rabb’ na Tagapaglikha)) (Al-ma'idah : 67)
Ang Allah ay inatasan tayong sundin siya, sinabi ng Allah ((Sabihin mo, Oh Muhammad (Sallallahu Alayhi wa Sallam) sa mga tao: “Sumunod kayo sa Allâh (Subhanahu wa Ta'ala) at sumunod kayo sa Sugo, subali’t kapag sila ay tumalikod, walang pag-aalinlangan na ang tungkulin lamang ng Sugo ay gawin kung anuman ang ipinag-utos sa kanya na pagpaparating ng mensahe, na kung kaya, nararapat sa lahat na gawin ang anumang ipinag-uutos sa kanila na pagsunod, at kapag kayo ay sumunod sa kanya ay gagabayan kayo sa katotohanan, at ang tungkulin lamang ng Sugo ay iparating ang mensahe ng kanyang ‘Rabb’ na Tagapaglikha ng malinaw na pagpaparating.))( An-noor : 54)
Ang propeta ay inutsang iparating ang kanyang mensahe kaya ipinarating niya ng ayon sa kagustuhan ng Allah at tinanong niya ang mga tao sa malaking pagtitipon sa hajj ( Oh, mga tao; naiparating ko ba?) sumagot ang mga tao : Oo. Sabi ng propeta : ((Oh, diyos ko ( Allah) magsaksi sa kanilang sinabi)).
At tayo'y magsasaksi na ang propeta ay naiparating niya ang kanyang mensahe, at naipahayag niya ang pananagutan, at naturuan niya ang buong sambayanan, siya'y nagsikap ng tunay pagsisikap hanggang sa kanyang kamatayan.
At tayo'y inutusan na sundin ang propeta ng lubos-lubusang pagsunod, at kung sinuman ang tatangkilin niya ang pananagutang (ipinagkatiwalang) ito ay sadyang tatagumpay at makakamit niya ang malaking biyaya mula kay Allah, at sino naman ang magpakanulo sa ipinagkatiwalang ito ay mapapahamak ng malinaw na malinaw na pagkapahamak. Sinabi ni Allah ((Oh kayong mga naniwala sa Allâh at sumunod sa Kanyang Sugo, huwag ipagkanulo ang Allâh (Subhanahu wa Ta'ala) at ang Kanyang Sugo sa pamamagitan ng pag-iwas sa Kanyang ipinag-utos sa inyo at pagsagawa ng Kanyang ipinagbawal sa inyo, at huwag ninyong ipagkanulo ang ipinagkatiwala ng Allâh (Subhanahu wa Ta'ala) sa inyo, dahil batid ninyo na itong ipinagkatiwala ay nararapat na pag-ingatan at isakatuparan))( Al-anfa'al : 27).

[أبو سلمى]

IKALAWANG PAG-AARLAN:
Ang kahulugan ng pagsaksi na si Muhammad (Sallallahu Alayhi wa Sallam)‎‎ ay Sugo ni Allah

Ang pagsaksi ng Muhammad Rasoolullah (si Muhammad ay sugo ni Allah) ay nangangahulugang paniniwala na ang Allah ay ipinadala ang kanyang propeta Muhammad bin Abdillah bin Abdulmuttalib sa lahat ng nilikha sa mga JINN at sa mga tao para sambahin ang nag-iisang Allah, at iwasan ang pagsamba ng iba bukod kay Allah, at ipahayag sa kanila ang mga pangaral ng relihiyon.
At ito'y nangangahulugang paniniwala na siya'y alipin ni Allah at kanyang sugo, walang siyang karapatang sambahin, at hindi pweding pasobrahin ang pag-puri sa kanya, puriin siya ng nauukol sa mga katangiang ipinagkaloob ng Allah sa kanya.
Hadith mula kay Abdullah bin Abbas (radhiyallahu anhuma) sabi niya, narinig ko si Omar bin Al-khattab na nagwika na siya'y nasa minbar: narinig ko ang propeta (Sallallahu Alayhi wa Sallam) na nagsabi: (( hwag ninyo akong puriin ng sobra tulad ng sobrang pag-puri ng mga kristiyano kay ibno Mariam (HESUS), sapagkat ako'y Alipin lamang ni Allah, kaya sabihin ninyo: Alipin ni Allah at kanyang sugo)).iniulat Al-bukhari.
Ang pagsaksi na si Muhammad (Sallallahu Alayhi wa Sallam) sugo ng Allah ay nangangailang ng tatlong malalaking bagay.
1- Pagmamahal sa kanya (Sallallahu Alayhi wa Sallam), dapat nating unahin ang pagmamahal sa kanya kaysa pagmamahal natin sa ating sarili at pamilya at mga anak.
Hadith mula kay Anas bin Malik (radhiyallahu anhu) ang propeta (Sallallahu Alayhi wa Sallam) ay nagsabi:((hindi magiging tunay na mananampatalaya ang isa sa inyo hangga't hindi niya unahin ang pagmamahal sa akin kaysa pagmamahal niya sa kanyang mga anak at kanyang mga magulang at sa lahat ng mga tao)) iniulat ni Al-bukhari at Muslim
2- Paniniwala sa lahat ng mga ikinuwento niya tungkol sa mga (GHAIB) hindi nakikita at iba pa, lahat ng mga nanggaling sa propeta (Sallallahu Alayhi wa Sallam) ay tama at totoo.
3- Pagsunod sa kanya at sa lahat ng ipinag-utos niya (Sallallahu Alayhi wa Sallam) at paglayo o pag-iwas sa lahat ng kanyang ipinagbabawal at lahat ng kanyang mga babala.
Ang pagsaksi na si Muhammad (Sallallahu Alayhi wa Sallam) ay isa sa malalaking ugat ng relihiyon, sapagkat hindi makakapasok sa islam ang tao hangga't hindi niya pagsaksiahan na si Muhammad ay Sugo ni Allah, at kung makakagawa ang tao ng bagay na ikakasira ng kanyang saksi ay magiging hindi siya muslim at siya makakalabas sa islam.

Ang mga nakakasira sa saksing Muhammad Rasoolullah (si Muhammad ay Sugo ni Allah)
1- Pagkasuklam kay propeta Muhammad (Sallallahu Alayhi wa Sallam), at paninira at pag-iinsulto sa mga panuto at mga pangaral ng relihiyon, kung sinuman ang gagawa nito ay magiging "kafir" labas sa islam. Sabi ng Allah (Subhananhu wa Ta'ala) (( Sumumpa ang Allâh (Subhananhu wa Ta'ala) sa Kanyang Sariling Kataas-taasan, na kailanman ay hindi sila magiging tunay na mananampalataya hanggang hindi ka nila ginagawang hukom, O Muhammad (Sallallahu Alayhi wa Sallam), sa anumang hindi nila napagkakasunduan sa mga pagitan nila, na ito ay noong ikaw ay nabubuhay pa, o di kaya ay magpahukom sila sa iyong ‘Sunnah,’ kapag ikaw ay namatay na,pagkatapos ay hindi sila makararamdam sa kanilang mga sarili ng pagtutol sa anumang iyong pinasyahang paghahatol, at sila ay susunod nang ganap na pagsunod, sapagka’t ang pagsunod sa anumang dinala ni Propeta Muhammad (Sallallahu Alayhi wa Sallam) na Qur’ân at ‘Sunnah’ bilang panuntunan at batas sa lahat ng larangan ng pamumuhay ay pinakaugat ng Paniniwala na kalakip ang kabuuang pagtanggap at kasiyahan))An-nisa'a:65).
2- Pagpapasinungalin kay propeta (Sallallahu Alayhi wa Sallam), at pag-aalangnin sa kanyang katapatan, marahil ang pagpapasinungaling at pag-aalanganin ay parihong at hindi paniniwala sa katapatan, at kung sinuman ang hindi maniniwala sa katapatan ni propeta (Sallallahu Alayhi wa Sallam) at hindi tunay na nanampalataya.
3- Pagtalikod sa mga utos ng propeta, at pagbabali-wala sa kanyang mga pangaral at sa kanyang mga ipinagbabawal.
Pero ang taong naniniwala kay Allah at naniniwala kay propeta ngunit nakakagawa ng mga kasalanan na hindi naman nakaka-walang bisa sa islam; siya ay makasalanan lamang at hindi magiging "kafir" dahil lang sa kasalanan nagawa niya, dalangin natin kay Allah na nawa'y pagbibigyan siya at patatawarin, at tayo'y natatakot na siya'y paparusahan dahil sa kasalanan niya.
sinuman ang nakagawa ng kahit-isa lang sa mga bagay na nakaka-walang bisa sa saksing Muhammad Rasoolullah (si Muhammad ay sugo ni Allah) ay hindi siya muslim at hindi mananampalataya, kahit bigkasin pa niya sa kanyang dila ang saksing ito, bagkus siya'y tulad din ng mga "MUNAFIQ" (mapagkunwari)(pinapalabas niya na siya'y tunay na mananampalataya ngunit sa puso niya'y kinasusuklaman niya ang relihiyong islam), sabi ng Allah tungkol sa kanila ((Kapag dumating sa iyong pagpupulong, Oh Muhammad, ang mga mapagkunwari na kanilang sinabi: “Tumitestigo kami na sa katunayan ikaw ay Sugo ng Allâh.” Ganap na Nababatid ng Allâh (Subhanahu wa Ta'ala) na ikaw ay Kanyang Sugo, at ang Allâh (Subhanahu wa Ta'ala) ay tumitestigo na ang mga mapagkunwari ay mga sinungaling sa kanilang panlabas na pagpapakita ng pagtestigo sa iyo, na sila ay sumusumpa sa pamamagitan ng kanilang mga bibig at inililihim nila sa kanilang kalooban ang pagtanggi at di-paniniwala))(Al-munafiqoon:1).
Hindi matatanggap ang saksing ito hangga't hindi gagawin ng tao ang mga bagay na napapaloob rito; ang pagmamahal, at paniniwala at pagsunod.
Ang saksing ito ay hindi katagang binibigkas lamang, bagkus ito'y daan ng pamumuhay ng taong muslim, at sa saksing ito umiikot ang mga kilos ng tao, at kung ganap ang pagsasagawa niya sa saksing ito ay makakamit niya ang tunay na kaligtasan at kapayapaan.
Ang Allah (Subhanahu wa Ta'ala) ay hindi niya tinatanggap ang gawa ng tao maliban kung ito'y taimtim at para kay Allah lamang at ito'y sang-ayon sa pamamaraan ng propeta (Sallallahu Alayhi wa Sallam).
Ang "Ikhla's" taos-puso ay siyang kailangan sa pagsaksi ng "LA-ILAHA-ILLALLAH" walang diyos na dapat sambahin kundi ang Allah lamang.
Ang pagsunod ay siyang kailangan sa pagsaksi ng Muhammad Rasoolullah, si Muhammad (Sallallahu Alayhi wa Sallam) ay sugo ni Allah.
At lahat ng gawaing hindi sang-ayon sa pamamaraan ng propeta (Sallallahu Alayhi wa Sallam) ay hindi matatanggap, sinabi ng propeta (Sallallahu Alayhi wa Sallam): (( sinuman ang gagawa ng gawain na hindi sang-ayon sa aming gawain ay hindi matatanggap)) iniulat ni Muslim, mula sa hadith ni A'esha (radhiyallahu anha).
Sa Saheeh Muslim hadith mula kay Jabeer bin Abdillah (radhiyallahu anhuma) ang propeta (Sallallahu alayhi wa Sallam) ay nagwika:(( katotohanan ang lubos na magandang salita ay ang Aklat ni Allah, at ang lubos na magandang pangaral ay ang pangaral ni Muhammad (Sallallahu Alayahi wa Sallam) at ang pinaka-masamang bagay ay ang pagbago sa katuruan ng islam "BID'AH", at ang lahat ng ("BID'AH") pagbabago sa katuruan ay malinaw na pagkakaligaw.
Ang taong nag-BID'AH" binago ang katuruan ay suway kay propeta (Sallallahu Alayhi wa Sallam) hindi niya nasunod ang panuto ng propeta (Sallallahu Alayhi wa Sallam) at siya'y naligaw dahil sa (pag-BID'AH) pagbago niya sa katuruan.
Ang BID'AH ay dalawang uri:
- Bid'ah na nakakalabas sa islam
- Bid'ah na hindi nakakalabas sa islam ( pagsuway)
Ang Bid'ah na nakakalabas sa islam ay siyang pag-gawa ng mga bagay na nakakawalang-bisa ng islam, gaya ng pagsamba ng iba bukod kay Allah, o di kaya'y pagpapasinungaling kay Allah at kay propeta, at pagsabi o paniniwalang kulang ang Qur-an, at paniniwalang may mga taong nakakaalam ng bagay na hindi pa nakikita " GHAIB" o iba pang nakakawalang-bisa sa islam, ang taong gumawa nito ay "kafir" labas sa relihiyong islam.
Ang Bid'ah na hindi nakakalabas ng islam ay siyang sangkot sa mga gumagawa ng mga nakakawalang-bisa sa islam, halimbawa: pagtatalaga ng mga pook o mga panahon upang doon magsamba na wala naman batayan sa pagtalaga nito, tulad ng pagdiriwang sa kapanganakan ng propeta (Sallallahu Alayhi wa Sallam).
Ang panuto ng propeta ang siyang pinakamagandang panuto, at ang tanyag na tagumpay ng alipin ay nakasalalay sa kanyang pagsunod sa panuto ng propeta, kung maganda ang kanyang pagsunod ay mayroon siyang malaking biyaya at marangal na pamumuhay at kinabukasan, at malayo siya sa mga kasamaan at mga dusa at mga kaparusahan na nangyayari dahil sa pagsuway sa mga panuto ng propeta (Sallallahu Alayhi wa Sallam).
Katotohanan ang propeta (Sallallahu Alayhi wa Sallam) ay hindi nag-utos kundi ang makakabuti sa tao sa kanyang relihiyon at sa kanyang pamumuhay, at wala naman siyang ipinag-bawal kundi ang masasama at ang nakakasira; sadyang ang paraiso ay pinaligiran ng mga kamumuhiang bagay, at ang emperno ay piligiran ng mga nakapag-nanasang bagay, kaya kung sinuman ang may taglay na katiyakan sa katapatan ng propeta (Sallallahu alayhi wa Sallam) susundin niya ang kanyang mga panuto at lalayuan niya ang mga ipinagbabawal na pagnanasa, at titiisin niya ang mga kinamumuhiang bagay dahil sa alam niya ang hahantungan nito, siya'y mailayo mula sa masidhing kaparusahan at makakamit niya malaking biyaya.
At kung sino naman ang susuway sa mga panuto ng propeta (Sallallahu Alayhi wa Sallam) at sundin niya ang kanyang sarili sa ipinagbabawal na pagnanasa katotohanan siya'y walang ligtas sa hahantungan ng kanyang pagdusa at sa mga kaparusahan sa kanya ng relihiyon at sa kanyang pamumuhay.
Sinabi ng Allah (Subhanahu wa Ta'ala) :((at mag-ingat ang mga yaong lumalabag sa utos ng Sugo ng Allâh (Subhanahu wa Ta'ala) na dumating sa kanila ang sakuna o di kaya ay dumating sa kanila ang matinding parusa sa Kabilang-Buhay)) (An-noor :63)
Ang pagsasagawa ng kasalanan ay nakakapagdala ng sakuna sa relihiyon na makayanan ng alipin kaya maliligaw siya at mapapahamak, at siya'y makakatim ng matinding parusa sa mundong ito o di kaya'y sa kanyang libingan at sa muling pagkabuhay.
Ang sumunod naman sa panuto ng propeta (Sallallahu Alayhi wa Sallam) ay siya'y nasa ligtas at payapa, hindi matatakot at hindi malulungkot, at hindi maliligaw at hindi magdadalamhati; dahil dinaanan niya ang daan ng payapa na malayo sa kinatatakotan at kinalulungkotan at pinagdadalamhatian sa mundong ito at sa kabilang buhay. Sinabi ni Allah: ((Oh kayo na mga angkan ng Kasulatan, na mga Hudyo at mga Kristiyano! Katiyakan na dumating sa inyo ang Aming Sugo na si Propeta Muhammad (Sallallahu Alayhi wa Sallam); na lilinawin sa inyo ang karamihan na inyong inilihim sa mga tao mula sa ‘Tawrah’ at ‘Injeel;(ibanghelyo) subali’t ang iba (mula sa kanilang mga inilihim) ay pinabayaan na lamang na hindi na inilantad dahil sa hindi na kailangan pa batay sa karunungan ng Allâh (Subhanahu wa Ta'ala).Katiyakan, dumating sa inyo mula sa Allâh (Subhanahu wa Ta'ala) ang isang liwanag at malinaw na Aklat, na ito ay ang Dakilang Qur’ân. Ginagabayan ng Allâh (Subhanahu wa Ta'ala) sa pamamagitan ng malinaw na Aklat na ito, ang sinumang sumunod sa Kanyang kagustuhan tungo sa Daan ng Kaligtasan at kapayapaan; at dahil sa Kanyang kagustuhan, sila ay inialis mula sa kadiliman ng pagtanggi at di-paniniwala tungo sa liwanag ng paniniwala; at sila ay ginabayan niya sa kanyang matuwid na relihiyon))(Al-ma'idah : 15-16).
Katiyakan ang Allah ay inatasan niya ang kanyang sugo na iparating ang kanyang mensahe, kaya ipinarating niya ito ng sang-ayon sa iniutos sa kanya, sinabi ni Allah ((Oh ikaw, Muhammad na Sugo ng Allâh! Iparating mo ang Rebelasyon na ipinahayag sa iyo mula sa Allâh na iyong ‘Rabb’ na Tagapaglikha)) (Al-ma'idah : 67)
Ang Allah ay inatasan tayong sundin siya, sinabi ng Allah ((Sabihin mo, Oh Muhammad (Sallallahu Alayhi wa Sallam) sa mga tao: “Sumunod kayo sa Allâh (Subhanahu wa Ta'ala) at sumunod kayo sa Sugo, subali’t kapag sila ay tumalikod, walang pag-aalinlangan na ang tungkulin lamang ng Sugo ay gawin kung anuman ang ipinag-utos sa kanya na pagpaparating ng mensahe, na kung kaya, nararapat sa lahat na gawin ang anumang ipinag-uutos sa kanila na pagsunod, at kapag kayo ay sumunod sa kanya ay gagabayan kayo sa katotohanan, at ang tungkulin lamang ng Sugo ay iparating ang mensahe ng kanyang ‘Rabb’ na Tagapaglikha ng malinaw na pagpaparating.))( An-noor : 54)
Ang propeta ay inutsang iparating ang kanyang mensahe kaya ipinarating niya ng ayon sa kagustuhan ng Allah at tinanong niya ang mga tao sa malaking pagtitipon sa hajj ( Oh, mga tao; naiparating ko ba?) sumagot ang mga tao : Oo. Sabi ng propeta : ((Oh, diyos ko ( Allah) magsaksi sa kanilang sinabi)).
At tayo'y magsasaksi na ang propeta ay naiparating niya ang kanyang mensahe, at naipahayag niya ang pananagutan, at naturuan niya ang buong sambayanan, siya'y nagsikap ng tunay pagsisikap hanggang sa kanyang kamatayan.
At tayo'y inutusan na sundin ang propeta ng lubos-lubusang pagsunod, at kung sinuman ang tatangkilin niya ang pananagutang (ipinagkatiwalang) ito ay sadyang tatagumpay at makakamit niya ang malaking biyaya mula kay Allah, at sino naman ang magpakanulo sa ipinagkatiwalang ito ay mapapahamak ng malinaw na malinaw na pagkapahamak. Sinabi ni Allah ((Oh kayong mga naniwala sa Allâh at sumunod sa Kanyang Sugo, huwag ipagkanulo ang Allâh (Subhanahu wa Ta'ala) at ang Kanyang Sugo sa pamamagitan ng pag-iwas sa Kanyang ipinag-utos sa inyo at pagsagawa ng Kanyang ipinagbawal sa inyo, at huwag ninyong ipagkanulo ang ipinagkatiwala ng Allâh (Subhanahu wa Ta'ala) sa inyo, dahil batid ninyo na itong ipinagkatiwala ay nararapat na pag-ingatan at isakatuparan))( Al-anfa'al : 27).

[أبو سلمى]

IKALAWANG PAG-AARLAN:
Ang kahulugan ng pagsaksi na si Muhammad (Sallallahu Alayhi wa Sallam)‎‎ ay Sugo ni Allah

Ang pagsaksi ng Muhammad Rasoolullah (si Muhammad ay sugo ni Allah) ay nangangahulugang paniniwala na ang Allah ay ipinadala ang kanyang propeta Muhammad bin Abdillah bin Abdulmuttalib sa lahat ng nilikha sa mga JINN at sa mga tao para sambahin ang nag-iisang Allah, at iwasan ang pagsamba ng iba bukod kay Allah, at ipahayag sa kanila ang mga pangaral ng relihiyon.
At ito'y nangangahulugang paniniwala na siya'y alipin ni Allah at kanyang sugo, walang siyang karapatang sambahin, at hindi pweding pasobrahin ang pag-puri sa kanya, puriin siya ng nauukol sa mga katangiang ipinagkaloob ng Allah sa kanya.
Hadith mula kay Abdullah bin Abbas (radhiyallahu anhuma) sabi niya, narinig ko si Omar bin Al-khattab na nagwika na siya'y nasa minbar: narinig ko ang propeta (Sallallahu Alayhi wa Sallam) na nagsabi: (( hwag ninyo akong puriin ng sobra tulad ng sobrang pag-puri ng mga kristiyano kay ibno Mariam (HESUS), sapagkat ako'y Alipin lamang ni Allah, kaya sabihin ninyo: Alipin ni Allah at kanyang sugo)).iniulat Al-bukhari.
Ang pagsaksi na si Muhammad (Sallallahu Alayhi wa Sallam) sugo ng Allah ay nangangailang ng tatlong malalaking bagay.
1- Pagmamahal sa kanya (Sallallahu Alayhi wa Sallam), dapat nating unahin ang pagmamahal sa kanya kaysa pagmamahal natin sa ating sarili at pamilya at mga anak.
Hadith mula kay Anas bin Malik (radhiyallahu anhu) ang propeta (Sallallahu Alayhi wa Sallam) ay nagsabi:((hindi magiging tunay na mananampatalaya ang isa sa inyo hangga't hindi niya unahin ang pagmamahal sa akin kaysa pagmamahal niya sa kanyang mga anak at kanyang mga magulang at sa lahat ng mga tao)) iniulat ni Al-bukhari at Muslim
2- Paniniwala sa lahat ng mga ikinuwento niya tungkol sa mga (GHAIB) hindi nakikita at iba pa, lahat ng mga nanggaling sa propeta (Sallallahu Alayhi wa Sallam) ay tama at totoo.
3- Pagsunod sa kanya at sa lahat ng ipinag-utos niya (Sallallahu Alayhi wa Sallam) at paglayo o pag-iwas sa lahat ng kanyang ipinagbabawal at lahat ng kanyang mga babala.
Ang pagsaksi na si Muhammad (Sallallahu Alayhi wa Sallam) ay isa sa malalaking ugat ng relihiyon, sapagkat hindi makakapasok sa islam ang tao hangga't hindi niya pagsaksiahan na si Muhammad ay Sugo ni Allah, at kung makakagawa ang tao ng bagay na ikakasira ng kanyang saksi ay magiging hindi siya muslim at siya makakalabas sa islam.

Ang mga nakakasira sa saksing Muhammad Rasoolullah (si Muhammad ay Sugo ni Allah)
1- Pagkasuklam kay propeta Muhammad (Sallallahu Alayhi wa Sallam), at paninira at pag-iinsulto sa mga panuto at mga pangaral ng relihiyon, kung sinuman ang gagawa nito ay magiging "kafir" labas sa islam. Sabi ng Allah (Subhananhu wa Ta'ala) (( Sumumpa ang Allâh (Subhananhu wa Ta'ala) sa Kanyang Sariling Kataas-taasan, na kailanman ay hindi sila magiging tunay na mananampalataya hanggang hindi ka nila ginagawang hukom, O Muhammad (Sallallahu Alayhi wa Sallam), sa anumang hindi nila napagkakasunduan sa mga pagitan nila, na ito ay noong ikaw ay nabubuhay pa, o di kaya ay magpahukom sila sa iyong ‘Sunnah,’ kapag ikaw ay namatay na,pagkatapos ay hindi sila makararamdam sa kanilang mga sarili ng pagtutol sa anumang iyong pinasyahang paghahatol, at sila ay susunod nang ganap na pagsunod, sapagka’t ang pagsunod sa anumang dinala ni Propeta Muhammad (Sallallahu Alayhi wa Sallam) na Qur’ân at ‘Sunnah’ bilang panuntunan at batas sa lahat ng larangan ng pamumuhay ay pinakaugat ng Paniniwala na kalakip ang kabuuang pagtanggap at kasiyahan))An-nisa'a:65).
2- Pagpapasinungalin kay propeta (Sallallahu Alayhi wa Sallam), at pag-aalangnin sa kanyang katapatan, marahil ang pagpapasinungaling at pag-aalanganin ay parihong at hindi paniniwala sa katapatan, at kung sinuman ang hindi maniniwala sa katapatan ni propeta (Sallallahu Alayhi wa Sallam) at hindi tunay na nanampalataya.
3- Pagtalikod sa mga utos ng propeta, at pagbabali-wala sa kanyang mga pangaral at sa kanyang mga ipinagbabawal.
Pero ang taong naniniwala kay Allah at naniniwala kay propeta ngunit nakakagawa ng mga kasalanan na hindi naman nakaka-walang bisa sa islam; siya ay makasalanan lamang at hindi magiging "kafir" dahil lang sa kasalanan nagawa niya, dalangin natin kay Allah na nawa'y pagbibigyan siya at patatawarin, at tayo'y natatakot na siya'y paparusahan dahil sa kasalanan niya.
sinuman ang nakagawa ng kahit-isa lang sa mga bagay na nakaka-walang bisa sa saksing Muhammad Rasoolullah (si Muhammad ay sugo ni Allah) ay hindi siya muslim at hindi mananampalataya, kahit bigkasin pa niya sa kanyang dila ang saksing ito, bagkus siya'y tulad din ng mga "MUNAFIQ" (mapagkunwari)(pinapalabas niya na siya'y tunay na mananampalataya ngunit sa puso niya'y kinasusuklaman niya ang relihiyong islam), sabi ng Allah tungkol sa kanila ((Kapag dumating sa iyong pagpupulong, Oh Muhammad, ang mga mapagkunwari na kanilang sinabi: “Tumitestigo kami na sa katunayan ikaw ay Sugo ng Allâh.” Ganap na Nababatid ng Allâh (Subhanahu wa Ta'ala) na ikaw ay Kanyang Sugo, at ang Allâh (Subhanahu wa Ta'ala) ay tumitestigo na ang mga mapagkunwari ay mga sinungaling sa kanilang panlabas na pagpapakita ng pagtestigo sa iyo, na sila ay sumusumpa sa pamamagitan ng kanilang mga bibig at inililihim nila sa kanilang kalooban ang pagtanggi at di-paniniwala))(Al-munafiqoon:1).
Hindi matatanggap ang saksing ito hangga't hindi gagawin ng tao ang mga bagay na napapaloob rito; ang pagmamahal, at paniniwala at pagsunod.
Ang saksing ito ay hindi katagang binibigkas lamang, bagkus ito'y daan ng pamumuhay ng taong muslim, at sa saksing ito umiikot ang mga kilos ng tao, at kung ganap ang pagsasagawa niya sa saksing ito ay makakamit niya ang tunay na kaligtasan at kapayapaan.
Ang Allah (Subhanahu wa Ta'ala) ay hindi niya tinatanggap ang gawa ng tao maliban kung ito'y taimtim at para kay Allah lamang at ito'y sang-ayon sa pamamaraan ng propeta (Sallallahu Alayhi wa Sallam).
Ang "Ikhla's" taos-puso ay siyang kailangan sa pagsaksi ng "LA-ILAHA-ILLALLAH" walang diyos na dapat sambahin kundi ang Allah lamang.
Ang pagsunod ay siyang kailangan sa pagsaksi ng Muhammad Rasoolullah, si Muhammad (Sallallahu Alayhi wa Sallam) ay sugo ni Allah.
At lahat ng gawaing hindi sang-ayon sa pamamaraan ng propeta (Sallallahu Alayhi wa Sallam) ay hindi matatanggap, sinabi ng propeta (Sallallahu Alayhi wa Sallam): (( sinuman ang gagawa ng gawain na hindi sang-ayon sa aming gawain ay hindi matatanggap)) iniulat ni Muslim, mula sa hadith ni A'esha (radhiyallahu anha).
Sa Saheeh Muslim hadith mula kay Jabeer bin Abdillah (radhiyallahu anhuma) ang propeta (Sallallahu alayhi wa Sallam) ay nagwika:(( katotohanan ang lubos na magandang salita ay ang Aklat ni Allah, at ang lubos na magandang pangaral ay ang pangaral ni Muhammad (Sallallahu Alayahi wa Sallam) at ang pinaka-masamang bagay ay ang pagbago sa katuruan ng islam "BID'AH", at ang lahat ng ("BID'AH") pagbabago sa katuruan ay malinaw na pagkakaligaw.
Ang taong nag-BID'AH" binago ang katuruan ay suway kay propeta (Sallallahu Alayhi wa Sallam) hindi niya nasunod ang panuto ng propeta (Sallallahu Alayhi wa Sallam) at siya'y naligaw dahil sa (pag-BID'AH) pagbago niya sa katuruan.
Ang BID'AH ay dalawang uri:
- Bid'ah na nakakalabas sa islam
- Bid'ah na hindi nakakalabas sa islam ( pagsuway)
Ang Bid'ah na nakakalabas sa islam ay siyang pag-gawa ng mga bagay na nakakawalang-bisa ng islam, gaya ng pagsamba ng iba bukod kay Allah, o di kaya'y pagpapasinungaling kay Allah at kay propeta, at pagsabi o paniniwalang kulang ang Qur-an, at paniniwalang may mga taong nakakaalam ng bagay na hindi pa nakikita " GHAIB" o iba pang nakakawalang-bisa sa islam, ang taong gumawa nito ay "kafir" labas sa relihiyong islam.
Ang Bid'ah na hindi nakakalabas ng islam ay siyang sangkot sa mga gumagawa ng mga nakakawalang-bisa sa islam, halimbawa: pagtatalaga ng mga pook o mga panahon upang doon magsamba na wala naman batayan sa pagtalaga nito, tulad ng pagdiriwang sa kapanganakan ng propeta (Sallallahu Alayhi wa Sallam).
Ang panuto ng propeta ang siyang pinakamagandang panuto, at ang tanyag na tagumpay ng alipin ay nakasalalay sa kanyang pagsunod sa panuto ng propeta, kung maganda ang kanyang pagsunod ay mayroon siyang malaking biyaya at marangal na pamumuhay at kinabukasan, at malayo siya sa mga kasamaan at mga dusa at mga kaparusahan na nangyayari dahil sa pagsuway sa mga panuto ng propeta (Sallallahu Alayhi wa Sallam).
Katotohanan ang propeta (Sallallahu Alayhi wa Sallam) ay hindi nag-utos kundi ang makakabuti sa tao sa kanyang relihiyon at sa kanyang pamumuhay, at wala naman siyang ipinag-bawal kundi ang masasama at ang nakakasira; sadyang ang paraiso ay pinaligiran ng mga kamumuhiang bagay, at ang emperno ay piligiran ng mga nakapag-nanasang bagay, kaya kung sinuman ang may taglay na katiyakan sa katapatan ng propeta (Sallallahu alayhi wa Sallam) susundin niya ang kanyang mga panuto at lalayuan niya ang mga ipinagbabawal na pagnanasa, at titiisin niya ang mga kinamumuhiang bagay dahil sa alam niya ang hahantungan nito, siya'y mailayo mula sa masidhing kaparusahan at makakamit niya malaking biyaya.
At kung sino naman ang susuway sa mga panuto ng propeta (Sallallahu Alayhi wa Sallam) at sundin niya ang kanyang sarili sa ipinagbabawal na pagnanasa katotohanan siya'y walang ligtas sa hahantungan ng kanyang pagdusa at sa mga kaparusahan sa kanya ng relihiyon at sa kanyang pamumuhay.
Sinabi ng Allah (Subhanahu wa Ta'ala) :((at mag-ingat ang mga yaong lumalabag sa utos ng Sugo ng Allâh (Subhanahu wa Ta'ala) na dumating sa kanila ang sakuna o di kaya ay dumating sa kanila ang matinding parusa sa Kabilang-Buhay)) (An-noor :63)
Ang pagsasagawa ng kasalanan ay nakakapagdala ng sakuna sa relihiyon na makayanan ng alipin kaya maliligaw siya at mapapahamak, at siya'y makakatim ng matinding parusa sa mundong ito o di kaya'y sa kanyang libingan at sa muling pagkabuhay.
Ang sumunod naman sa panuto ng propeta (Sallallahu Alayhi wa Sallam) ay siya'y nasa ligtas at payapa, hindi matatakot at hindi malulungkot, at hindi maliligaw at hindi magdadalamhati; dahil dinaanan niya ang daan ng payapa na malayo sa kinatatakotan at kinalulungkotan at pinagdadalamhatian sa mundong ito at sa kabilang buhay. Sinabi ni Allah: ((Oh kayo na mga angkan ng Kasulatan, na mga Hudyo at mga Kristiyano! Katiyakan na dumating sa inyo ang Aming Sugo na si Propeta Muhammad (Sallallahu Alayhi wa Sallam); na lilinawin sa inyo ang karamihan na inyong inilihim sa mga tao mula sa ‘Tawrah’ at ‘Injeel;(ibanghelyo) subali’t ang iba (mula sa kanilang mga inilihim) ay pinabayaan na lamang na hindi na inilantad dahil sa hindi na kailangan pa batay sa karunungan ng Allâh (Subhanahu wa Ta'ala).Katiyakan, dumating sa inyo mula sa Allâh (Subhanahu wa Ta'ala) ang isang liwanag at malinaw na Aklat, na ito ay ang Dakilang Qur’ân. Ginagabayan ng Allâh (Subhanahu wa Ta'ala) sa pamamagitan ng malinaw na Aklat na ito, ang sinumang sumunod sa Kanyang kagustuhan tungo sa Daan ng Kaligtasan at kapayapaan; at dahil sa Kanyang kagustuhan, sila ay inialis mula sa kadiliman ng pagtanggi at di-paniniwala tungo sa liwanag ng paniniwala; at sila ay ginabayan niya sa kanyang matuwid na relihiyon))(Al-ma'idah : 15-16).
Katiyakan ang Allah ay inatasan niya ang kanyang sugo na iparating ang kanyang mensahe, kaya ipinarating niya ito ng sang-ayon sa iniutos sa kanya, sinabi ni Allah ((Oh ikaw, Muhammad na Sugo ng Allâh! Iparating mo ang Rebelasyon na ipinahayag sa iyo mula sa Allâh na iyong ‘Rabb’ na Tagapaglikha)) (Al-ma'idah : 67)
Ang Allah ay inatasan tayong sundin siya, sinabi ng Allah ((Sabihin mo, Oh Muhammad (Sallallahu Alayhi wa Sallam) sa mga tao: “Sumunod kayo sa Allâh (Subhanahu wa Ta'ala) at sumunod kayo sa Sugo, subali’t kapag sila ay tumalikod, walang pag-aalinlangan na ang tungkulin lamang ng Sugo ay gawin kung anuman ang ipinag-utos sa kanya na pagpaparating ng mensahe, na kung kaya, nararapat sa lahat na gawin ang anumang ipinag-uutos sa kanila na pagsunod, at kapag kayo ay sumunod sa kanya ay gagabayan kayo sa katotohanan, at ang tungkulin lamang ng Sugo ay iparating ang mensahe ng kanyang ‘Rabb’ na Tagapaglikha ng malinaw na pagpaparating.))( An-noor : 54)
Ang propeta ay inutsang iparating ang kanyang mensahe kaya ipinarating niya ng ayon sa kagustuhan ng Allah at tinanong niya ang mga tao sa malaking pagtitipon sa hajj ( Oh, mga tao; naiparating ko ba?) sumagot ang mga tao : Oo. Sabi ng propeta : ((Oh, diyos ko ( Allah) magsaksi sa kanilang sinabi)).
At tayo'y magsasaksi na ang propeta ay naiparating niya ang kanyang mensahe, at naipahayag niya ang pananagutan, at naturuan niya ang buong sambayanan, siya'y nagsikap ng tunay pagsisikap hanggang sa kanyang kamatayan.
At tayo'y inutusan na sundin ang propeta ng lubos-lubusang pagsunod, at kung sinuman ang tatangkilin niya ang pananagutang (ipinagkatiwalang) ito ay sadyang tatagumpay at makakamit niya ang malaking biyaya mula kay Allah, at sino naman ang magpakanulo sa ipinagkatiwalang ito ay mapapahamak ng malinaw na malinaw na pagkapahamak. Sinabi ni Allah ((Oh kayong mga naniwala sa Allâh at sumunod sa Kanyang Sugo, huwag ipagkanulo ang Allâh (Subhanahu wa Ta'ala) at ang Kanyang Sugo sa pamamagitan ng pag-iwas sa Kanyang ipinag-utos sa inyo at pagsagawa ng Kanyang ipinagbawal sa inyo, at huwag ninyong ipagkanulo ang ipinagkatiwala ng Allâh (Subhanahu wa Ta'ala) sa inyo, dahil batid ninyo na itong ipinagkatiwala ay nararapat na pag-ingatan at isakatuparan))( Al-anfa'al : 27).